τόσσος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tós.sos/ → /ˈtos.sos/ → /ˈto.sos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tós.sos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtos.sos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈto.sos/

Pronoun

τόσσος • (tóssos)

1. Epic form of τόσος (tósos)

Declension

First and second declension of τόσσος; τόσση; τόσσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		τόσσος tóssos	τόσση tóssē	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssa
Genitive		τόσσου tóssou	τόσσης tóssēs	τόσσου tóssou		τόσσοιν tóssoin	τόσσαιν tóssain	τόσσοιν tóssoin		τόσσων tóssōn	τόσσων tóssōn	τόσσων tóssōn
Dative		τόσσῳ tóssōi	τόσσῃ tóssēi	τόσσῳ tóssōi		τόσσοιν tóssoin	τόσσαιν tóssain	τόσσοιν tóssoin		τόσσοις tóssois	τόσσαις tóssais	τόσσοις tóssois
Accusative		τόσσον tósson	τόσσην tóssēn	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσους tóssous	τόσσᾱς tóssās	τόσσᾰ tóssa
Vocative		τόσσε tósse	τόσση tóssē	τόσσον tósson		τόσσω tóssō	τόσσᾱ tóssā	τόσσω tóssō		τόσσοι tóssoi	τόσσαι tóssai	τόσσᾰ tóssa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		τόσσως tóssōs				τοσσότερος tossóteros				τοσσότᾰτος tossótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.