υπομονετικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From υπομονή (ypomoní, “patience”).
Adjective
[edit]υπομονετικός • (ypomonetikós) m (feminine υπομονετική, neuter υπομονετικό)
Declension
[edit]Declension of υπομονετικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | υπομονετικός • | υπομονετική • | υπομονετικό • | υπομονετικοί • | υπομονετικές • | υπομονετικά • |
| genitive | υπομονετικού • | υπομονετικής • | υπομονετικού • | υπομονετικών • | υπομονετικών • | υπομονετικών • |
| accusative | υπομονετικό • | υπομονετική • | υπομονετικό • | υπομονετικούς • | υπομονετικές • | υπομονετικά • |
| vocative | υπομονετικέ • | υπομονετική • | υπομονετικό • | υπομονετικοί • | υπομονετικές • | υπομονετικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπομονετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπομονετικός, etc.) | |||||
Antonyms
[edit]- ανυπόμονος (anypómonos, “impatient”)