φάσκων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰás.kɔːn/ → /ˈɸas.kon/ → /ˈfas.kon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰás.kɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰas.kon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸas.kon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfas.kon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfas.kon/

Participle

φάσκων • (pháskōn) m (feminine φάσκουσᾰ, neuter φάσκον); first/third declension

1. present active participle of φάσκω (pháskō)

Declension

First and third declension of φάσκων; φάσκουσᾰ; φάσκον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φάσκων pháskōn	φάσκουσᾰ pháskousa	φάσκον pháskon		φάσκοντε pháskonte	φασκούσᾱ phaskoúsā	φάσκοντε pháskonte		φάσκοντες pháskontes	φάσκουσαι pháskousai	φάσκοντᾰ pháskonta
Genitive		φάσκοντος pháskontos	φασκούσης phaskoúsēs	φάσκοντος pháskontos		φασκόντοιν phaskóntoin	φασκούσαιν phaskoúsain	φασκόντοιν phaskóntoin		φασκόντων phaskóntōn	φασκουσῶν phaskousôn	φασκόντων phaskóntōn
Dative		φάσκοντῐ pháskonti	φασκούσῃ phaskoúsēi	φάσκοντῐ pháskonti		φασκόντοιν phaskóntoin	φασκούσαιν phaskoúsain	φασκόντοιν phaskóntoin		φάσκουσῐ / φάσκουσῐν pháskousi(n)	φασκούσαις phaskoúsais	φάσκουσῐ / φάσκουσῐν pháskousi(n)
Accusative		φάσκοντᾰ pháskonta	φάσκουσᾰν pháskousan	φάσκον pháskon		φάσκοντε pháskonte	φασκούσᾱ phaskoúsā	φάσκοντε pháskonte		φάσκοντᾰς pháskontas	φασκούσᾱς phaskoúsās	φάσκοντᾰ pháskonta
Vocative		φάσκων pháskōn	φάσκουσᾰ pháskousa	φάσκον pháskon		φάσκοντε pháskonte	φασκούσᾱ phaskoúsā	φάσκοντε pháskonte		φάσκοντες pháskontes	φάσκουσαι pháskousai	φάσκοντᾰ pháskonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φασκόντως phaskóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.