ψηφοφόρος

Ancient Greek

Etymology

From ψῆφος (psêphos, “pebble; counter; vote”) +‎ -φόρος (-phóros, “-phore, suffix from φόρος, verb φέρω (“bring”)”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /psi.ɸoˈɸo.ros/ → /psi.foˈfo.ros/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pse̝.pʰoˈpʰo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /psi.ɸoˈɸo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psi.foˈfo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.foˈfo.ros/

Adjective

ψηφοφόρος • (psēphophóros) m or f (neuter ψηφοφόρον); second declension (Koine)

1. giving one's vote, voter

Inflection

Second declension of ψηφοφόρος; ψηφοφόρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ψηφοφόρος psēphophóros	ψηφοφόρον psēphophóron		ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō		ψηφοφόροι psēphophóroi	ψηφοφόρᾰ psēphophóra
Genitive		ψηφοφόρου psēphophórou	ψηφοφόρου psēphophórou		ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόροιν psēphophóroin		ψηφοφόρων psēphophórōn	ψηφοφόρων psēphophórōn
Dative		ψηφοφόρῳ psēphophórōi	ψηφοφόρῳ psēphophórōi		ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόροιν psēphophóroin		ψηφοφόροις psēphophórois	ψηφοφόροις psēphophórois
Accusative		ψηφοφόρον psēphophóron	ψηφοφόρον psēphophóron		ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō		ψηφοφόρους psēphophórous	ψηφοφόρᾰ psēphophóra
Vocative		ψηφοφόρε psēphophóre	ψηφοφόρον psēphophóron		ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō		ψηφοφόροι psēphophóroi	ψηφοφόρᾰ psēphophóra
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• -φόρος (-phóros, “-phore”)
• ψηφῐ́ζω (psēphízō, “I count; I vote”)
• ψῆφος f (psêphos, “pebble; counter; vote”) and related terms
• ψηφοφορῐ́ᾱ f (psēphophoríā, “vote by ballot”)

Further reading

• “ψηφοφόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ψηφοφόρος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

---

Greek

Etymology

From Koine Greek ψηφοφόρος, an adjective.

Pronunciation

• IPA^(key): /psifoˈforos/
• Hyphenation: ψη‧φο‧φό‧ρος

Noun

ψηφοφόρος • (psifofóros) m or f (plural ψηφοφόροι)

1. voter (one who votes)

Declension

Declension of ψηφοφόρος

	singular	plural
nominative	ψηφοφόρος •	ψηφοφόροι •
genitive	ψηφοφόρου •	ψηφοφόρων •
accusative	ψηφοφόρο •	ψηφοφόρους •
vocative	ψηφοφόρε •	ψηφοφόροι •

Synonyms

• εκλογέας (eklogéas)

Related terms

• ψηφίζω (psēphízō, “I count; I vote”)
• ψηφοφορία f (psēphophoría, “voting”)
• vote related terms: see at ψήφος (fem.)
• and see related terms at ψήφος

See also

• εκλέγω (eklégo, “I vote; choose”)
• εκλογή f (eklogí, “the voting; choice”)