муун

Kyrgyz

Etymology

Derived from Proto-Turkic *bog- (“to tie up, to strangle”). Cognate with Karakhanid [script needed] (boɣun, “knuckle”), Old Anatolian Turkish [script needed] (boğun, “joint, knot”); Bashkir быуын (bıwın, “joint; generation”), Kazakh буын (buyn, “joint; generation”), Uzbek boʻgʻin (“joint; generation”), etc.

Noun

муун • (muun) (Arabic spelling مۇۇن)

1. (anatomy) joint, articulation
2. (phonetics) syllable

Declension

Declension of муун

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	муун muun	муундар muundar
genitive (илик)	муундун muundun	муундардын muundardın
dative (барыш)	муунга muunga	муундарга muundarga
accusative (табыш)	муунду muundu	муундарды muundardı
locative (жатыш)	муунда muunda	муундарда muundarda
ablative (чыгыш)	муундан muundan	муундардан muundardan
possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	муунум muunum	муундарым muundarım
genitive	муунумдун muunumdun	муундарымдын muundarımdın
dative	муунума muunuma	муундарыма muundarıma
accusative	муунумду muunumdu	муундарымды muundarımdı
locative	муунумда muunumda	муундарымда muundarımda
ablative	муунумдан muunumdan	муундарымдан muundarımdan
	second-person singular informal (сенин)
nominative	муунуң muunuŋ	муундарың muundarıŋ
genitive	муунуңдун muunuŋdun	муундарыңдын muundarıŋdın
dative	муунуңа muunuŋa	муундарыңа muundarıŋa
accusative	муунуңду muunuŋdu	муундарыңды muundarıŋdı
locative	муунуңда muunuŋda	муундарыңда muundarıŋda
ablative	муунуңдан muunuŋdan	муундарыңдан muundarıŋdan
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	муунуңуз muunuŋuz	муундарыңыз muundarıŋız
genitive	муунуңуздун muunuŋuzdun	муундарыңыздын muundarıŋızdın
dative	муунуңузга muunuŋuzga	муундарыңызга muundarıŋızga
accusative	муунуңузду muunuŋuzdu	муундарыңызды muundarıŋızdı
locative	муунуңузда muunuŋuzda	муундарыңызда muundarıŋızda
ablative	муунуңуздан muunuŋuzdan	муундарыңыздан muundarıŋızdan