прамен

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pormy.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpramɛn]

• Audio

  (file)

Noun

прамен • (pramen) m (diminutive праменче)

1. lock, strand, tuft (hair)

Declension

Declension of прамен

	singular	plural
indefinite	прамен	прамени
definite unspecified	праменот	прамените
definite proximal	праменов	прамениве
definite distal	праменон	праменине
vocative	прамену	прамени
count form	—	прамена

Declension of прамен

	singular	plural
indefinite	прамен	прамни
definite unspecified	праменот	прамните
definite proximal	праменов	прамниве
definite distal	праменон	прамнине
vocative	прамену	прамни
count form	—	прамена

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pormy.

Pronunciation

• IPA^(key): /prâmeːn/
• Hyphenation: пра‧мен

Noun

пра̏ме̄н m (Latin spelling prȁmēn)

1. lock, tuft (of hair)

Declension

Declension of прамен

	singular	plural
nominative	прамен	праменови/прамени
genitive	прамена	праменова/прамена
dative	прамену	праменовима/праменима
accusative	прамен	праменове/прамене
vocative	прамене	праменови/прамени
locative	прамену	праменовима/праменима
instrumental	праменом	праменовима/праменима