пријател
See also: пријатељ
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *prijateľь.
Noun
пријател • (prijatel) m (plural пријатели, diminutive пријателче)
Declension
Declension of пријател
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | пријател | пријатели |
| definite unspecified | пријателот | пријателите |
| definite proximal | пријателов | пријателиве |
| definite distal | пријателон | пријателине |
| vocative | пријателу | пријатели |
| count form | — | пријатела |