Jump to content

раздражљив

From Wiktionary, the free dictionary

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /razdrǎʒʎiʋ/
  • Hyphenation: раз‧драж‧љив

Adjective

[edit]

раздра̀жљив (Latin spelling razdràžljiv, definite раздра̀жљивӣ)

  1. irritable

Declension

[edit]
indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative раздражљив раздражљива раздражљиво
genitive раздражљива раздражљиве раздражљива
dative раздражљиву раздражљивој раздражљиву
accusative inanimate
animate
раздражљив
раздражљива
раздражљиву раздражљиво
vocative раздражљив раздражљива раздражљиво
locative раздражљиву раздражљивој раздражљиву
instrumental раздражљивим раздражљивом раздражљивим
plural masculine feminine neuter
nominative раздражљиви раздражљиве раздражљива
genitive раздражљивих раздражљивих раздражљивих
dative раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)
accusative раздражљиве раздражљиве раздражљива
vocative раздражљиви раздражљиве раздражљива
locative раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)
instrumental раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative раздражљиви раздражљива раздражљиво
genitive раздражљивог(а) раздражљиве раздражљивог(а)
dative раздражљивом(у/е) раздражљивој раздражљивом(у/е)
accusative inanimate
animate
раздражљиви
раздражљивог(а)
раздражљиву раздражљиво
vocative раздражљиви раздражљива раздражљиво
locative раздражљивом(е/у) раздражљивој раздражљивом(е/у)
instrumental раздражљивим раздражљивом раздражљивим
plural masculine feminine neuter
nominative раздражљиви раздражљиве раздражљива
genitive раздражљивих раздражљивих раздражљивих
dative раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)
accusative раздражљиве раздражљиве раздражљива
vocative раздражљиви раздражљиве раздражљива
locative раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)
instrumental раздражљивим(а) раздражљивим(а) раздражљивим(а)