Jump to content

синтаксичний

From Wiktionary, the free dictionary

Ukrainian

[edit]

Etymology

[edit]

From си́нтаксис (sýntaksys, syntax) +‎ -и́чний (-ýčnyj, adjective-forming suffix). Compare Russian синтакси́ческий (sintaksíčeskij), Belarusian сінтаксі́чны (sintaksíčny), Polish syntaktyczny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [sentɐkˈsɪt͡ʃnei̯]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

синтакси́чний (syntaksýčnyj) (adverb синтакси́чно)

  1. syntactic, syntactical

Declension

[edit]
Declension of синтакси́чний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative синтакси́чний
syntaksýčnyj
синтакси́чне
syntaksýčne
синтакси́чна
syntaksýčna
синтакси́чні
syntaksýčni
genitive синтакси́чного
syntaksýčnoho
синтакси́чної
syntaksýčnoji
синтакси́чних
syntaksýčnyx
dative синтакси́чному
syntaksýčnomu
синтакси́чній
syntaksýčnij
синтакси́чним
syntaksýčnym
accusative animate синтакси́чного
syntaksýčnoho
синтакси́чне
syntaksýčne
синтакси́чну
syntaksýčnu
синтакси́чних
syntaksýčnyx
inanimate синтакси́чний
syntaksýčnyj
синтакси́чні
syntaksýčni
instrumental синтакси́чним
syntaksýčnym
синтакси́чною
syntaksýčnoju
синтакси́чними
syntaksýčnymy
locative синтакси́чному, синтакси́чнім
syntaksýčnomu, syntaksýčnim
синтакси́чній
syntaksýčnij
синтакси́чних
syntaksýčnyx

References

[edit]