чистач

Bulgarian

Etymology

чи́стя (čístja, “to clean”) +‎ -ач (-ač)

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃiˈstat͡ʃ]

Noun

чиста́ч • (čistáč) m (feminine чиста́чка)

1. cleaner

Declension

Declension of чиста́ч

	singular	plural
indefinite	чиста́ч čistáč	чиста́чи čistáči
definite (subject form)	чиста́чът čistáčǎt	чиста́чите čistáčite
definite (object form)	чиста́ча čistáča
vocative form	чиста́чо čistáčo	чиста́чи čistáči

References

• “чистач”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
• “чистач”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010

Macedonian

Etymology

From чисти (čisti, “to clean”) +‎ -ач (-ač).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈt͡ʃistat͡ʃ]

Noun

чистач • (čistač) m (feminine чистачка, relational adjective чистачки)

1. cleaner

Declension

Declension of чистач

	singular	plural
indefinite	чистач (čistač)	чистачи (čistači)
definite unspecified	чистачот (čistačot)	чистачите (čistačite)
definite proximal	чистачов (čistačov)	чистачиве (čistačive)
definite distal	чистачон (čistačon)	чистачине (čistačine)
vocative	чистачу (čistaču)	чистачи (čistači)
count form	—	чистача (čistača)

See also

• чистачка (čistačka, “cleaning lady”)

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃǐstaːt͡ʃ/
• Hyphenation: чис‧тач

Noun

чѝста̄ч m (Latin spelling čìstāč)

1. cleaner (person or a machine)

Declension

Declension of чистач

	singular	plural
nominative	чѝста̄ч	чистачи
genitive	чиста́ча	чистача
dative	чистачу	чистачима
accusative	чистача	чистаче
vocative	чистачу	чистачи
locative	чистачу	чистачима
instrumental	чистачем	чистачима