ատելութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
ատեալ (ateal) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun[edit]
ատելութիւն • (atelutʻiwn)
Declension[edit]
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ատելութիւն (atelutʻiwn) | ատելութիւնք (atelutʻiwnkʻ) | |
| genitive | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) | |
| dative | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) | |
| accusative | ատելութիւն (atelutʻiwn) | ատելութիւնս (atelutʻiwns) | |
| ablative | ատելութենէ (atelutʻenē) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) | |
| instrumental | ատելութեամբ (atelutʻeamb) | ատելութեամբք (atelutʻeambkʻ) | |
| locative | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութիւնս (atelutʻiwns) |
Descendants[edit]
- Armenian: ատելություն (atelutʻyun)
Further reading[edit]
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ատելութիւն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ատելութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy