աւարտուն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From աւարտ (awart) + -ուն (-un).
Adjective[edit]
աւարտուն • (awartun)
Declension[edit]
The template Template:xcl-noun-ո does not use the parameter(s):vow=onPlease see Module:checkparams for help with this warning.
o-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | աւարտուն (awartun) | աւարտունք (awartunkʻ) | |
genitive | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
dative | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
accusative | աւարտուն (awartun) | աւարտունս (awartuns) | |
ablative | աւարտնոյ (awartnoy) | աւարտնոց (awartnocʻ) | |
instrumental | աւարտնով (awartnov) | աւարտնովք (awartnovkʻ) | |
locative | աւարտուն (awartun) | աւարտունս (awartuns) |
Descendants[edit]
- Armenian: ավարտուն (avartun)
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “աւարտուն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աւարտուն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ġazarean, Ṙ. S. (2000) “աւարտուն”, in Tʻosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press