From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
զընկենուլ • (zənkenul)
- infinitive of զընկենում (zənkenum)
o-type
|
singular (uncountable)
|
nominative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|
genitive
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
dative
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
accusative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|
ablative
|
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
instrumental
|
զընկենլով (zənkenlov)
|
locative
|
զընկենուլ (zənkenul)
|