From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
թաթաւել • (tʻatʻawel)
- infinitive of թաթաւեմ (tʻatʻawem)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
թաթաւել (tʻatʻawel)
|
| genitive
|
թաթաւելոյ (tʻatʻaweloy)
|
| dative
|
թաթաւելոյ (tʻatʻaweloy)
|
| accusative
|
թաթաւել (tʻatʻawel)
|
| ablative
|
թաթաւելոյ (tʻatʻaweloy)
|
| instrumental
|
թաթաւելով (tʻatʻawelov)
|
| locative
|
թաթաւել (tʻatʻawel)
|
