From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
թաքնուլ • (tʻakʻnul)
- infinitive of թաքնում (tʻakʻnum)
o-type
|
|
singular (uncountable)
|
| nominative
|
թաքնուլ (tʻakʻnul)
|
| genitive
|
թաքնլոյ (tʻakʻnloy)
|
| dative
|
թաքնլոյ (tʻakʻnloy)
|
| accusative
|
թաքնուլ (tʻakʻnul)
|
| ablative
|
թաքնլոյ (tʻakʻnloy)
|
| instrumental
|
թաքնլով (tʻakʻnlov)
|
| locative
|
թաքնուլ (tʻakʻnul)
|
