ժամանակագիր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ժամանակագիր (žamanakagir).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ժամանակագիր (žamanakagir)

  1. chronicler, annalist

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ժամանակագիր (žamanakagir) ժամանակագիրներ (žamanakagirner)
dative ժամանակագիրի (žamanakagiri) ժամանակագիրների (žamanakagirneri)
ablative ժամանակագիրից (žamanakagiricʻ) ժամանակագիրներից (žamanakagirnericʻ)
instrumental ժամանակագիրով (žamanakagirov) ժամանակագիրներով (žamanakagirnerov)
locative
definite forms
nominative ժամանակագիրը/ժամանակագիրն (žamanakagirə/žamanakagirn) ժամանակագիրները/ժամանակագիրներն (žamanakagirnerə/žamanakagirnern)
dative ժամանակագիրին (žamanakagirin) ժամանակագիրներին (žamanakagirnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ժամանակագիրս (žamanakagirs) ժամանակագիրներս (žamanakagirners)
dative ժամանակագիրիս (žamanakagiris) ժամանակագիրներիս (žamanakagirneris)
ablative ժամանակագիրիցս (žamanakagiricʻs) ժամանակագիրներիցս (žamanakagirnericʻs)
instrumental ժամանակագիրովս (žamanakagirovs) ժամանակագիրներովս (žamanakagirnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative ժամանակագիրդ (žamanakagird) ժամանակագիրներդ (žamanakagirnerd)
dative ժամանակագիրիդ (žamanakagirid) ժամանակագիրներիդ (žamanakagirnerid)
ablative ժամանակագիրիցդ (žamanakagiricʻd) ժամանակագիրներիցդ (žamanakagirnericʻd)
instrumental ժամանակագիրովդ (žamanakagirovd) ժամանակագիրներովդ (žamanakagirnerovd)
locative
[edit]