ծագում

Armenian

Etymology

From Old Armenian ծագումն (cagumn).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /t͡sɑˈkʰum/, [t͡sɑkʰúm]
• (Western Armenian) IPA^(key): /d͡zɑˈkum/, [d͡zɑkʰúm]

Noun

ծագում • (cagum)

1. origin

   անհայտ ծագման ― anhayt cagman ― of unknown origin

2. rise (of Sun, stars)

Declension

n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	ծագում (cagum)	ծագումներ (cagumner)
dative	ծագման, ծագումի (cagman, cagumi)	ծագումների (cagumneri)
ablative	ծագումից (cagumicʻ)	ծագումներից (cagumnericʻ)
instrumental	ծագմամբ, ծագումով (cagmamb, cagumov)	ծագումներով (cagumnerov)
locative	ծագումում* (cagumum*)	ծագումներում (cagumnerum)
	definite forms
nominative	ծագումը/ծագումն (cagumə/cagumn)	ծագումները/ծագումներն (cagumnerə/cagumnern)
dative	ծագմանը/ծագմանն, ծագումին (cagmanə/cagmann, cagumin)	ծագումներին (cagumnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	ծագումս (cagums)	ծագումներս (cagumners)
dative	ծագմանս/ծագումիս (cagmans/cagumis)	ծագումներիս (cagumneris)
ablative	ծագումիցս (cagumicʻs)	ծագումներիցս (cagumnericʻs)
instrumental	ծագումովս (cagumovs)	ծագումներովս (cagumnerovs)
locative	ծագումումս* (cagumums*)	ծագումներումս (cagumnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	ծագումդ (cagumd)	ծագումներդ (cagumnerd)
dative	ծագմանդ/ծագումիդ (cagmand/cagumid)	ծագումներիդ (cagumnerid)
ablative	ծագումիցդ (cagumicʻd)	ծագումներիցդ (cagumnericʻd)
instrumental	ծագումովդ (cagumovd)	ծագումներովդ (cagumnerovd)
locative	ծագումումդ* (cagumumd*)	ծագումներումդ (cagumnerumd)
*the singular locative is seldom used