միայնակ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian միայնակ (miaynak). Doublet of մենակ (menak).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

միայնակ (miaynak) (superlative ամենամիայնակ)

  1. lonely
    Այս օրինակի հեղինակն աշխարհի ամենամիայնակ մարդն է։
    Ays ōrinaki heġinakn ašxarhi amenamiaynak mardn ē.
    The author of this example is the loneliest person in the world.

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative միայնակ (miaynak) միայնակներ (miaynakner)
dative միայնակի (miaynaki) միայնակների (miaynakneri)
ablative միայնակից (miaynakicʻ) միայնակներից (miaynaknericʻ)
instrumental միայնակով (miaynakov) միայնակներով (miaynaknerov)
locative
definite forms
nominative միայնակը/միայնակն (miaynakə/miaynakn) միայնակները/միայնակներն (miaynaknerə/miaynaknern)
dative միայնակին (miaynakin) միայնակներին (miaynaknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative միայնակս (miaynaks) միայնակներս (miaynakners)
dative միայնակիս (miaynakis) միայնակներիս (miaynakneris)
ablative միայնակիցս (miaynakicʻs) միայնակներիցս (miaynaknericʻs)
instrumental միայնակովս (miaynakovs) միայնակներովս (miaynaknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative միայնակդ (miaynakd) միայնակներդ (miaynaknerd)
dative միայնակիդ (miaynakid) միայնակներիդ (miaynaknerid)
ablative միայնակիցդ (miaynakicʻd) միայնակներիցդ (miaynaknericʻd)
instrumental միայնակովդ (miaynakovd) միայնակներովդ (miaynaknerovd)
locative

Adverb

[edit]

միայնակ (miaynak)

  1. alone; lonely