յոյն
Old Armenian
Etymology
From the name of the Greek tribe of Ionians. Compare Ancient Greek Ἴων (Íōn), Old Persian 𐎹𐎢𐎴 (Yauna), Hebrew יוון (Yawan), Arabic يونان (Yūnān). See also Names of the Greeks.
Noun
յոյն • (yoyn)
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | յոյն (yoyn) | յոյնք (yoynkʻ) | |
| genitive | յունի (yuni) | յունաց (yunacʻ) | |
| dative | յունի (yuni) | յունաց (yunacʻ) | |
| accusative | յոյն (yoyn) | յոյնս (yoyns) | |
| ablative | յունէ (yunē) | յունաց (yunacʻ) | |
| instrumental | յունաւ (yunaw) | յունաւք = յունօք (yunawkʻ = yunōkʻ) | |
| locative | յունի (yuni) | յոյնս (yoyns) | |
| a singular instrumental յունիւ (yuniw) is attested | |||
Adjective
յոյն • (yoyn)
- Greek
- յոյն լեզու ― yoyn lezu ― the Greek tongue
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | յոյն (yoyn) | յոյնք (yoynkʻ) | |
| genitive | յունի (yuni) | յունաց (yunacʻ) | |
| dative | յունի (yuni) | յունաց (yunacʻ) | |
| accusative | յոյն (yoyn) | յոյնս (yoyns) | |
| ablative | յունէ (yunē) | յունաց (yunacʻ) | |
| instrumental | յունաւ (yunaw) | յունաւք = յունօք (yunawkʻ = yunōkʻ) | |
| locative | յունի (yuni) | յոյնս (yoyns) | |
| a singular instrumental յունիւ (yuniw) is attested | |||
Derived terms
- անյոյն (anyoyn)
- յոյնութիւն (yoynutʻiwn)
- յունալեզու (yunalezu)
Descendants
- Armenian: հույն (huyn)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “յոյն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յոյն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy