וואַרפֿן

Yiddish

Etymology

From Old High German werfan, from Proto-Germanic *werpaną.

Verb

וואַרפֿן • (varfn) (past participle געוואָרפֿן (gevorfn))

1. throw (to cause an object to move rapidly through the air)

Conjugation

Conjugation of וואַרפֿן

infinitive	וואַרפֿן varfn
present participle	וואַרפֿנדיק varfndik
past participle	געוואָרפֿן gevorfn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך וואַרף ikh varf	מיר וואַרפֿן mir varfn
	דו וואַרפֿסט du varfst	איר וואַרפֿט ir varft
	ער וואַרפֿט er varft	זיי וואַרפֿן zey varfn
imperative	וואַרף (דו) varf (du)	וואַרפֿט (איר) varft (ir)
Composed forms past איך האָב געוואָרפֿן ikh hob gevorfn מיר האָבן געוואָרפֿן mir hobn gevorfn דו האָסט געוואָרפֿן du host gevorfn איר האָט געוואָרפֿן ir hot gevorfn ער האָט געוואָרפֿן er hot gevorfn זיי האָבן געוואָרפֿן zey hobn gevorfn pluperfect איך האָב געהאַט געוואָרפֿן ikh hob gehat gevorfn מיר האָבן געהאַט געוואָרפֿן mir hobn gehat gevorfn דו האָסט געהאַט געוואָרפֿן du host gehat gevorfn איר האָט געהאַט געוואָרפֿן ir hot gehat gevorfn ער האָט געהאַט געוואָרפֿן er hot gehat gevorfn זיי האָבן געהאַט געוואָרפֿן zey hobn gehat gevorfn future איך וועל וואַרפֿן ikh vel varfn מיר וועלן וואַרפֿן mir veln varfn דו וועסט וואַרפֿן du vest varfn איר וועט וואַרפֿן ir vet varfn ער וועט וואַרפֿן er vet varfn זיי וועלן וואַרפֿן zey veln varfn future perfect איך וועל האָבן געוואָרפֿן ikh vel hobn gevorfn מיר וועלן האָבן געוואָרפֿן mir veln hobn gevorfn דו וועסט האָבן געוואָרפֿן du vest hobn gevorfn איר וועט האָבן געוואָרפֿן ir vet hobn gevorfn ער וועט האָבן געוואָרפֿן er vet hobn gevorfn זיי וועלן האָבן געוואָרפֿן zey veln hobn gevorfn

Derived terms

• אַרויסוואַרפֿן (aroysvarfn, “to throw out”)
• אַרויפֿוואַרפֿן (aroyfvarfn, “to throw up, cast up”)