ווענדן

See also: ווענדן זיך

Yiddish

Etymology

From Middle High German wenden, from Old High German wenten, from Proto-West Germanic *wandijan.

Verb

ווענדן • (vendn) (past participle געווענדט (gevendt))

1. to turn, direct
2. (reflexive) to depend

   עס ווענדט זיך.

   es vendt zikh.

   It depends.

Conjugation

Conjugation of ווענדן

infinitive	ווענדן vendn
present participle	ווענדנדיק vendndik
past participle	געווענדט gevendt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך ווענד ikh vend	מיר ווענדן mir vendn
	דו ווענדסט du vendst	איר ווענדט ir vendt
	ער ווענדט er vendt	זיי ווענדן zey vendn
imperative	ווענד (דו) vend (du)	ווענדט (איר) vendt (ir)
Composed forms past איך האָב געווענדט ikh hob gevendt מיר האָבן געווענדט mir hobn gevendt דו האָסט געווענדט du host gevendt איר האָט געווענדט ir hot gevendt ער האָט געווענדט er hot gevendt זיי האָבן געווענדט zey hobn gevendt pluperfect איך האָב געהאַט געווענדט ikh hob gehat gevendt מיר האָבן געהאַט געווענדט mir hobn gehat gevendt דו האָסט געהאַט געווענדט du host gehat gevendt איר האָט געהאַט געווענדט ir hot gehat gevendt ער האָט געהאַט געווענדט er hot gehat gevendt זיי האָבן געהאַט געווענדט zey hobn gehat gevendt future איך וועל ווענדן ikh vel vendn מיר וועלן ווענדן mir veln vendn דו וועסט ווענדן du vest vendn איר וועט ווענדן ir vet vendn ער וועט ווענדן er vet vendn זיי וועלן ווענדן zey veln vendn future perfect איך וועל האָבן געווענדט ikh vel hobn gevendt מיר וועלן האָבן געווענדט mir veln hobn gevendt דו וועסט האָבן געווענדט du vest hobn gevendt איר וועט האָבן געווענדט ir vet hobn gevendt ער וועט האָבן געווענדט er vet hobn gevendt זיי וועלן האָבן געווענדט zey veln hobn gevendt