שטומען

Yiddish

Etymology 1

Compare German stumm, verstummen. By surface analysis, שטום (shtum) +‎ ־ען (-en).

Verb

שטומען • (shtumen) (past participle געשטומט (geshtumt))

1. keep quiet, be silent
2. freeze

Conjugation

Conjugation of שטומען

infinitive	שטומען shtumen
present participle	שטומענדיק shtumendik
past participle	געשטומט geshtumt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך שטום ikh shtum	מיר שטומען mir shtumen
	דו שטומסט du shtumst	איר שטומט ir shtumt
	ער שטומט er shtumt	זיי שטומען zey shtumen
imperative	שטום (דו) shtum (du)	שטומט (איר) shtumt (ir)
Composed forms past איך האָב געשטומט ikh hob geshtumt מיר האָבן געשטומט mir hobn geshtumt דו האָסט געשטומט du host geshtumt איר האָט געשטומט ir hot geshtumt ער האָט געשטומט er hot geshtumt זיי האָבן געשטומט zey hobn geshtumt pluperfect איך האָב געהאַט געשטומט ikh hob gehat geshtumt מיר האָבן געהאַט געשטומט mir hobn gehat geshtumt דו האָסט געהאַט געשטומט du host gehat geshtumt איר האָט געהאַט געשטומט ir hot gehat geshtumt ער האָט געהאַט געשטומט er hot gehat geshtumt זיי האָבן געהאַט געשטומט zey hobn gehat geshtumt future איך וועל שטומען ikh vel shtumen מיר וועלן שטומען mir veln shtumen דו וועסט שטומען du vest shtumen איר וועט שטומען ir vet shtumen ער וועט שטומען er vet shtumen זיי וועלן שטומען zey veln shtumen future perfect איך וועל האָבן געשטומט ikh vel hobn geshtumt מיר וועלן האָבן געשטומט mir veln hobn geshtumt דו וועסט האָבן געשטומט du vest hobn geshtumt איר וועט האָבן געשטומט ir vet hobn geshtumt ער וועט האָבן געשטומט er vet hobn geshtumt זיי וועלן האָבן געשטומט zey veln hobn geshtumt

Derived terms

• אײַנשטומען (aynshtumen)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

שטומען • (shtumen)

1. inflection of שטום (shtum):
   1. accusative/dative masculine singular
   2. definite/postpositive dative neuter singular