أبهر

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

South Levantine Arabic[edit]

Root
ب ه ر
1 term

Etymology[edit]

Learned borrowing from Arabic أَبْهَرَ (ʔabhara).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ʔab.har/, [ˈʔɑb.hɑrˤ]
  • (file)

Verb[edit]

أبهر (ʔabhar) IV (present ببهر (bibher))

  1. to amaze, to surprise
    Synonym: أدهش (ʔadhaš)

Conjugation[edit]

    Conjugation of أبهر (ʔabhar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m أبهرت (ʔabhart) أبهرت (ʔabhart) أبهر (ʔabhar) أبهرنا (ʔabharna) أبهرتو (ʔabhartu) أبهرو (ʔabharu)
f ابهرتي (ʔabharti) أبهرت (ʔabharat)
present m ببهر (babhir) بتبهر (btibhir) ببهر (bibhir) منبهر (mnibhir) بتبهرو (btibhiru) ببهرو (bibhiru)
f بتبهري (btibhiri) بتبهر (btibhir)
subjunctive m ابهر (abhir) تبهر (tibhir) يبهر (yibhir) نبهر (nibhir) تبهرو (tibhiru) يبهرو (yibhiru)
f تبهري (tibhiri) تبهر (tibhir)
imperative m ابهر (ibhir) ابهرو (ibhiru)
f ابهري (ibhiri)