إيتاء
Arabic
Noun
إِيتَاء • (ʔītāʔ) m
- verbal noun of آتَى (ʔātā) (form IV)
Declension
Declension of noun إِيتَاء (ʔītāʔ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِيتَاء ʔītāʔ |
الْإِيتَاء al-ʔītāʔ |
إِيتَاء ʔītāʔ |
Nominative | إِيتَاءٌ ʔītāʔun |
الْإِيتَاءُ al-ʔītāʔu |
إِيتَاءُ ʔītāʔu |
Accusative | إِيتَاءً ʔītāʔan |
الْإِيتَاءَ al-ʔītāʔa |
إِيتَاءَ ʔītāʔa |
Genitive | إِيتَاءٍ ʔītāʔin |
الْإِيتَاءِ al-ʔītāʔi |
إِيتَاءِ ʔītāʔi |