ابتسر

See also: أبتسر

Arabic

Verb

اِبْتَسَرَ • (ibtasara) VIII, non-past يَبْتَسِرُ‎ (yabtasiru)

1. (transitive) to take premature action with, to begin (something) too early, to begin (something) prematurely
2. to be precocious, to be premature

Conjugation

Conjugation of

اِبْتَسَرَ

(form-VIII sound)

verbal noun الْمَصْدَر						اِبْتِسَار ibtisār
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُبْتَسِر mubtasir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُبْتَسَر mubtasar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِبْتَسَرْتُ ibtasartu	اِبْتَسَرْتَ ibtasarta	اِبْتَسَرَ ibtasara		اِبْتَسَرْتُمَا ibtasartumā	اِبْتَسَرَا ibtasarā		اِبْتَسَرْنَا ibtasarnā	اِبْتَسَرْتُمْ ibtasartum	اِبْتَسَرُوا ibtasarū
	f		اِبْتَسَرْتِ ibtasarti	اِبْتَسَرَتْ ibtasarat			اِبْتَسَرَتَا ibtasaratā			اِبْتَسَرْتُنَّ ibtasartunna	اِبْتَسَرْنَ ibtasarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَبْتَسِرُ ʔabtasiru	تَبْتَسِرُ tabtasiru	يَبْتَسِرُ yabtasiru		تَبْتَسِرَانِ tabtasirāni	يَبْتَسِرَانِ yabtasirāni		نَبْتَسِرُ nabtasiru	تَبْتَسِرُونَ tabtasirūna	يَبْتَسِرُونَ yabtasirūna
	f		تَبْتَسِرِينَ tabtasirīna	تَبْتَسِرُ tabtasiru			تَبْتَسِرَانِ tabtasirāni			تَبْتَسِرْنَ tabtasirna	يَبْتَسِرْنَ yabtasirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَبْتَسِرَ ʔabtasira	تَبْتَسِرَ tabtasira	يَبْتَسِرَ yabtasira		تَبْتَسِرَا tabtasirā	يَبْتَسِرَا yabtasirā		نَبْتَسِرَ nabtasira	تَبْتَسِرُوا tabtasirū	يَبْتَسِرُوا yabtasirū
	f		تَبْتَسِرِي tabtasirī	تَبْتَسِرَ tabtasira			تَبْتَسِرَا tabtasirā			تَبْتَسِرْنَ tabtasirna	يَبْتَسِرْنَ yabtasirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَبْتَسِرْ ʔabtasir	تَبْتَسِرْ tabtasir	يَبْتَسِرْ yabtasir		تَبْتَسِرَا tabtasirā	يَبْتَسِرَا yabtasirā		نَبْتَسِرْ nabtasir	تَبْتَسِرُوا tabtasirū	يَبْتَسِرُوا yabtasirū
	f		تَبْتَسِرِي tabtasirī	تَبْتَسِرْ tabtasir			تَبْتَسِرَا tabtasirā			تَبْتَسِرْنَ tabtasirna	يَبْتَسِرْنَ yabtasirna
imperative الْأَمْر	m		اِبْتَسِرْ ibtasir			اِبْتَسِرَا ibtasirā				اِبْتَسِرُوا ibtasirū
	f		اِبْتَسِرِي ibtasirī							اِبْتَسِرْنَ ibtasirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اُبْتُسِرْتُ ubtusirtu	اُبْتُسِرْتَ ubtusirta	اُبْتُسِرَ ubtusira		اُبْتُسِرْتُمَا ubtusirtumā	اُبْتُسِرَا ubtusirā		اُبْتُسِرْنَا ubtusirnā	اُبْتُسِرْتُمْ ubtusirtum	اُبْتُسِرُوا ubtusirū
	f		اُبْتُسِرْتِ ubtusirti	اُبْتُسِرَتْ ubtusirat			اُبْتُسِرَتَا ubtusiratā			اُبْتُسِرْتُنَّ ubtusirtunna	اُبْتُسِرْنَ ubtusirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُبْتَسَرُ ʔubtasaru	تُبْتَسَرُ tubtasaru	يُبْتَسَرُ yubtasaru		تُبْتَسَرَانِ tubtasarāni	يُبْتَسَرَانِ yubtasarāni		نُبْتَسَرُ nubtasaru	تُبْتَسَرُونَ tubtasarūna	يُبْتَسَرُونَ yubtasarūna
	f		تُبْتَسَرِينَ tubtasarīna	تُبْتَسَرُ tubtasaru			تُبْتَسَرَانِ tubtasarāni			تُبْتَسَرْنَ tubtasarna	يُبْتَسَرْنَ yubtasarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبْتَسَرَ ʔubtasara	تُبْتَسَرَ tubtasara	يُبْتَسَرَ yubtasara		تُبْتَسَرَا tubtasarā	يُبْتَسَرَا yubtasarā		نُبْتَسَرَ nubtasara	تُبْتَسَرُوا tubtasarū	يُبْتَسَرُوا yubtasarū
	f		تُبْتَسَرِي tubtasarī	تُبْتَسَرَ tubtasara			تُبْتَسَرَا tubtasarā			تُبْتَسَرْنَ tubtasarna	يُبْتَسَرْنَ yubtasarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبْتَسَرْ ʔubtasar	تُبْتَسَرْ tubtasar	يُبْتَسَرْ yubtasar		تُبْتَسَرَا tubtasarā	يُبْتَسَرَا yubtasarā		نُبْتَسَرْ nubtasar	تُبْتَسَرُوا tubtasarū	يُبْتَسَرُوا yubtasarū
	f		تُبْتَسَرِي tubtasarī	تُبْتَسَرْ tubtasar			تُبْتَسَرَا tubtasarā			تُبْتَسَرْنَ tubtasarna	يُبْتَسَرْنَ yubtasarna