اثنونى
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Root |
---|
ث ن ي (ṯ n y) |
32 terms |
Verb
[edit]اِثْنَوْنَى • (iṯnawnā) XII (non-past يَثْنَوْنِي (yaṯnawnī), verbal noun اِثْنِينَاء (iṯnīnāʔ))
- to be bent or folded
- to be doubled up
Conjugation
[edit] Conjugation of اِثْنَوْنَى (XII, final-weak, no passive, verbal noun اِثْنِينَاء)
verbal noun الْمَصْدَر |
اِثْنِينَاء iṯnīnāʔ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُثْنَوْنٍ muṯnawnin | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِثْنَوْنَيْتُ iṯnawnaytu |
اِثْنَوْنَيْتَ iṯnawnayta |
اِثْنَوْنَى iṯnawnā |
اِثْنَوْنَيْتُمَا iṯnawnaytumā |
اِثْنَوْنَيَا iṯnawnayā |
اِثْنَوْنَيْنَا iṯnawnaynā |
اِثْنَوْنَيْتُمْ iṯnawnaytum |
اِثْنَوْنَوْا iṯnawnaw | |||
f | اِثْنَوْنَيْتِ iṯnawnayti |
اِثْنَوْنَتْ iṯnawnat |
اِثْنَوْنَتَا iṯnawnatā |
اِثْنَوْنَيْتُنَّ iṯnawnaytunna |
اِثْنَوْنَيْنَ iṯnawnayna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَثْنَوْنِي ʔaṯnawnī |
تَثْنَوْنِي taṯnawnī |
يَثْنَوْنِي yaṯnawnī |
تَثْنَوْنِيَانِ taṯnawniyāni |
يَثْنَوْنِيَانِ yaṯnawniyāni |
نَثْنَوْنِي naṯnawnī |
تَثْنَوْنُونَ taṯnawnūna |
يَثْنَوْنُونَ yaṯnawnūna | |||
f | تَثْنَوْنِينَ taṯnawnīna |
تَثْنَوْنِي taṯnawnī |
تَثْنَوْنِيَانِ taṯnawniyāni |
تَثْنَوْنِينَ taṯnawnīna |
يَثْنَوْنِينَ yaṯnawnīna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَثْنَوْنِيَ ʔaṯnawniya |
تَثْنَوْنِيَ taṯnawniya |
يَثْنَوْنِيَ yaṯnawniya |
تَثْنَوْنِيَا taṯnawniyā |
يَثْنَوْنِيَا yaṯnawniyā |
نَثْنَوْنِيَ naṯnawniya |
تَثْنَوْنُوا taṯnawnū |
يَثْنَوْنُوا yaṯnawnū | |||
f | تَثْنَوْنِي taṯnawnī |
تَثْنَوْنِيَ taṯnawniya |
تَثْنَوْنِيَا taṯnawniyā |
تَثْنَوْنِينَ taṯnawnīna |
يَثْنَوْنِينَ yaṯnawnīna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَثْنَوْنِ ʔaṯnawni |
تَثْنَوْنِ taṯnawni |
يَثْنَوْنِ yaṯnawni |
تَثْنَوْنِيَا taṯnawniyā |
يَثْنَوْنِيَا yaṯnawniyā |
نَثْنَوْنِ naṯnawni |
تَثْنَوْنُوا taṯnawnū |
يَثْنَوْنُوا yaṯnawnū | |||
f | تَثْنَوْنِي taṯnawnī |
تَثْنَوْنِ taṯnawni |
تَثْنَوْنِيَا taṯnawniyā |
تَثْنَوْنِينَ taṯnawnīna |
يَثْنَوْنِينَ yaṯnawnīna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِثْنَوْنِ iṯnawni |
اِثْنَوْنِيَا iṯnawniyā |
اِثْنَوْنُوا iṯnawnū |
||||||||
f | اِثْنَوْنِي iṯnawnī |
اِثْنَوْنِينَ iṯnawnīna |
References
[edit]- Steingass, Francis Joseph (1884) “اثنونى”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen