احتراب

Arabic

Noun

اِحْتِرَاب • (iḥtirāb) m

1. verbal noun of اِحْتَرَبَ (iḥtaraba) (form VIII)

Declension

Declension of noun اِحْتِرَاب (iḥtirāb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِحْتِرَاب iḥtirāb	الِاحْتِرَاب al-iḥtirāb	اِحْتِرَاب iḥtirāb
Nominative	اِحْتِرَابٌ iḥtirābun	الِاحْتِرَابُ al-iḥtirābu	اِحْتِرَابُ iḥtirābu
Accusative	اِحْتِرَابًا iḥtirāban	الِاحْتِرَابَ al-iḥtirāba	اِحْتِرَابَ iḥtirāba
Genitive	اِحْتِرَابٍ iḥtirābin	الِاحْتِرَابِ al-iḥtirābi	اِحْتِرَابِ iḥtirābi