انفلق
Arabic
Etymology
From the root ف ل ق (f-l-q).
Verb
اِنْفَلَقَ • (infalaqa) VII (non-past يَنْفَلِقُ (yanfaliqu), verbal noun اِنْفِلَاق (infilāq))
Conjugation
Conjugation of اِنْفَلَقَ (VII, sound, no passive (?), verbal noun اِنْفِلَاق)
verbal noun الْمَصْدَر |
اِنْفِلَاق infilāq | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُنْفَلِق munfaliq | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِنْفَلَقْتُ infalaqtu |
اِنْفَلَقْتَ infalaqta |
اِنْفَلَقَ infalaqa |
اِنْفَلَقْتُمَا infalaqtumā |
اِنْفَلَقَا infalaqā |
اِنْفَلَقْنَا infalaqnā |
اِنْفَلَقْتُمْ infalaqtum |
اِنْفَلَقُوا infalaqū | |||
f | اِنْفَلَقْتِ infalaqti |
اِنْفَلَقَتْ infalaqat |
اِنْفَلَقَتَا infalaqatā |
اِنْفَلَقْتُنَّ infalaqtunna |
اِنْفَلَقْنَ infalaqna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَنْفَلِقُ ʔanfaliqu |
تَنْفَلِقُ tanfaliqu |
يَنْفَلِقُ yanfaliqu |
تَنْفَلِقَانِ tanfaliqāni |
يَنْفَلِقَانِ yanfaliqāni |
نَنْفَلِقُ nanfaliqu |
تَنْفَلِقُونَ tanfaliqūna |
يَنْفَلِقُونَ yanfaliqūna | |||
f | تَنْفَلِقِينَ tanfaliqīna |
تَنْفَلِقُ tanfaliqu |
تَنْفَلِقَانِ tanfaliqāni |
تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna |
يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَنْفَلِقَ ʔanfaliqa |
تَنْفَلِقَ tanfaliqa |
يَنْفَلِقَ yanfaliqa |
تَنْفَلِقَا tanfaliqā |
يَنْفَلِقَا yanfaliqā |
نَنْفَلِقَ nanfaliqa |
تَنْفَلِقُوا tanfaliqū |
يَنْفَلِقُوا yanfaliqū | |||
f | تَنْفَلِقِي tanfaliqī |
تَنْفَلِقَ tanfaliqa |
تَنْفَلِقَا tanfaliqā |
تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna |
يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَنْفَلِقْ ʔanfaliq |
تَنْفَلِقْ tanfaliq |
يَنْفَلِقْ yanfaliq |
تَنْفَلِقَا tanfaliqā |
يَنْفَلِقَا yanfaliqā |
نَنْفَلِقْ nanfaliq |
تَنْفَلِقُوا tanfaliqū |
يَنْفَلِقُوا yanfaliqū | |||
f | تَنْفَلِقِي tanfaliqī |
تَنْفَلِقْ tanfaliq |
تَنْفَلِقَا tanfaliqā |
تَنْفَلِقْنَ tanfaliqna |
يَنْفَلِقْنَ yanfaliqna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِنْفَلِقْ infaliq |
اِنْفَلِقَا infaliqā |
اِنْفَلِقُوا infaliqū |
||||||||
f | اِنْفَلِقِي infaliqī |
اِنْفَلِقْنَ infaliqna |
References
- “انفلق” in Almaany
- Freytag, Georg (1835) “انفلق”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 370
- Lane, Edward William (1863) “انفلق”, in Arabic-English Lexicon[2], London: Williams & Norgate, page 2441
- Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “انفلق”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 981