حسد

See also: جسد, حشد, and ح ش د

Arabic

Etymology 1

From the root ح س د (ḥ-s-d)

Verb

حَسَدَ • (ḥasada) I, non-past يَحْسِدُ or يَحْسُدُ‎ (yaḥsidu or yaḥsudu)

1. to envy
   • Quran 113:05

     وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

     wamin šarri ḥāsidin ʔiḏā ḥasada

     (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Conjugation of

حَسَدَ

(form-I sound, verbal nouns حَسَد or حُسُود or حَسَادَة or حَسِيدَة)

verbal nouns الْمَصَادِر						حَسَد or حُسُود or حَسَادَة or حَسِيدَة ḥasad or ḥusūd or ḥasāda or ḥasīda
active participle اِسْم الْفَاعِل						حَاسِد ḥāsid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَحْسُود maḥsūd
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسَدْتُ ḥasadtu	حَسَدْتَ ḥasadta	حَسَدَ ḥasada		حَسَدْتُمَا ḥasadtumā	حَسَدَا ḥasadā		حَسَدْنَا ḥasadnā	حَسَدْتُمْ ḥasadtum	حَسَدُوا ḥasadū
	f		حَسَدْتِ ḥasadti	حَسَدَتْ ḥasadat			حَسَدَتَا ḥasadatā			حَسَدْتُنَّ ḥasadtunna	حَسَدْنَ ḥasadna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحْسِدُ or أَحْسُدُ ʔaḥsidu or ʔaḥsudu	تَحْسِدُ or تَحْسُدُ taḥsidu or taḥsudu	يَحْسِدُ or يَحْسُدُ yaḥsidu or yaḥsudu		تَحْسِدَانِ or تَحْسُدَانِ taḥsidāni or taḥsudāni	يَحْسِدَانِ or يَحْسُدَانِ yaḥsidāni or yaḥsudāni		نَحْسِدُ or نَحْسُدُ naḥsidu or naḥsudu	تَحْسِدُونَ or تَحْسُدُونَ taḥsidūna or taḥsudūna	يَحْسِدُونَ or يَحْسُدُونَ yaḥsidūna or yaḥsudūna
	f		تَحْسِدِينَ or تَحْسُدِينَ taḥsidīna or taḥsudīna	تَحْسِدُ or تَحْسُدُ taḥsidu or taḥsudu			تَحْسِدَانِ or تَحْسُدَانِ taḥsidāni or taḥsudāni			تَحْسِدْنَ or تَحْسُدْنَ taḥsidna or taḥsudna	يَحْسِدْنَ or يَحْسُدْنَ yaḥsidna or yaḥsudna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحْسِدَ or أَحْسُدَ ʔaḥsida or ʔaḥsuda	تَحْسِدَ or تَحْسُدَ taḥsida or taḥsuda	يَحْسِدَ or يَحْسُدَ yaḥsida or yaḥsuda		تَحْسِدَا or تَحْسُدَا taḥsidā or taḥsudā	يَحْسِدَا or يَحْسُدَا yaḥsidā or yaḥsudā		نَحْسِدَ or نَحْسُدَ naḥsida or naḥsuda	تَحْسِدُوا or تَحْسُدُوا taḥsidū or taḥsudū	يَحْسِدُوا or يَحْسُدُوا yaḥsidū or yaḥsudū
	f		تَحْسِدِي or تَحْسُدِي taḥsidī or taḥsudī	تَحْسِدَ or تَحْسُدَ taḥsida or taḥsuda			تَحْسِدَا or تَحْسُدَا taḥsidā or taḥsudā			تَحْسِدْنَ or تَحْسُدْنَ taḥsidna or taḥsudna	يَحْسِدْنَ or يَحْسُدْنَ yaḥsidna or yaḥsudna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحْسِدْ or أَحْسُدْ ʔaḥsid or ʔaḥsud	تَحْسِدْ or تَحْسُدْ taḥsid or taḥsud	يَحْسِدْ or يَحْسُدْ yaḥsid or yaḥsud		تَحْسِدَا or تَحْسُدَا taḥsidā or taḥsudā	يَحْسِدَا or يَحْسُدَا yaḥsidā or yaḥsudā		نَحْسِدْ or نَحْسُدْ naḥsid or naḥsud	تَحْسِدُوا or تَحْسُدُوا taḥsidū or taḥsudū	يَحْسِدُوا or يَحْسُدُوا yaḥsidū or yaḥsudū
	f		تَحْسِدِي or تَحْسُدِي taḥsidī or taḥsudī	تَحْسِدْ or تَحْسُدْ taḥsid or taḥsud			تَحْسِدَا or تَحْسُدَا taḥsidā or taḥsudā			تَحْسِدْنَ or تَحْسُدْنَ taḥsidna or taḥsudna	يَحْسِدْنَ or يَحْسُدْنَ yaḥsidna or yaḥsudna
imperative الْأَمْر	m		اِحْسِدْ or اُحْسُدْ iḥsid or uḥsud			اِحْسِدَا or اُحْسُدَا iḥsidā or uḥsudā				اِحْسِدُوا or اُحْسُدُوا iḥsidū or uḥsudū
	f		اِحْسِدِي or اُحْسُدِي iḥsidī or uḥsudī							اِحْسِدْنَ or اُحْسُدْنَ iḥsidna or uḥsudna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُسِدْتُ ḥusidtu	حُسِدْتَ ḥusidta	حُسِدَ ḥusida		حُسِدْتُمَا ḥusidtumā	حُسِدَا ḥusidā		حُسِدْنَا ḥusidnā	حُسِدْتُمْ ḥusidtum	حُسِدُوا ḥusidū
	f		حُسِدْتِ ḥusidti	حُسِدَتْ ḥusidat			حُسِدَتَا ḥusidatā			حُسِدْتُنَّ ḥusidtunna	حُسِدْنَ ḥusidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحْسَدُ ʔuḥsadu	تُحْسَدُ tuḥsadu	يُحْسَدُ yuḥsadu		تُحْسَدَانِ tuḥsadāni	يُحْسَدَانِ yuḥsadāni		نُحْسَدُ nuḥsadu	تُحْسَدُونَ tuḥsadūna	يُحْسَدُونَ yuḥsadūna
	f		تُحْسَدِينَ tuḥsadīna	تُحْسَدُ tuḥsadu			تُحْسَدَانِ tuḥsadāni			تُحْسَدْنَ tuḥsadna	يُحْسَدْنَ yuḥsadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحْسَدَ ʔuḥsada	تُحْسَدَ tuḥsada	يُحْسَدَ yuḥsada		تُحْسَدَا tuḥsadā	يُحْسَدَا yuḥsadā		نُحْسَدَ nuḥsada	تُحْسَدُوا tuḥsadū	يُحْسَدُوا yuḥsadū
	f		تُحْسَدِي tuḥsadī	تُحْسَدَ tuḥsada			تُحْسَدَا tuḥsadā			تُحْسَدْنَ tuḥsadna	يُحْسَدْنَ yuḥsadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحْسَدْ ʔuḥsad	تُحْسَدْ tuḥsad	يُحْسَدْ yuḥsad		تُحْسَدَا tuḥsadā	يُحْسَدَا yuḥsadā		نُحْسَدْ nuḥsad	تُحْسَدُوا tuḥsadū	يُحْسَدُوا yuḥsadū
	f		تُحْسَدِي tuḥsadī	تُحْسَدْ tuḥsad			تُحْسَدَا tuḥsadā			تُحْسَدْنَ tuḥsadna	يُحْسَدْنَ yuḥsadna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “حسد”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Etymology 2

Noun

حَسَد • (ḥasad) m

1. verbal noun of حَسَدَ (ḥasada) (form I)
2. envy

Declension

Declension of noun حَسْد (ḥasd)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَسْد ḥasd	الْحَسْد al-ḥasd	حَسْد ḥasd
Nominative	حَسْدٌ ḥasdun	الْحَسْدُ al-ḥasdu	حَسْدُ ḥasdu
Accusative	حَسْدًا ḥasdan	الْحَسْدَ al-ḥasda	حَسْدَ ḥasda
Genitive	حَسْدٍ ḥasdin	الْحَسْدِ al-ḥasdi	حَسْدِ ḥasdi