زند
See also: رند
Arabic
Etymology
From Middle Persian [script needed] (zng /zang/, “ankle, shank”)
Noun
زَنْد • (zand) m (plural زِنَاد (zinād) or أَزْنُد (ʔaznud) or أَزْنَاد (ʔaznād))
- wrist, forearm
- bone
- shoulder, ulna
- تاريخ الرسل والملوك للإمام الطبري :
- قَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّى تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ، فَكَانَ الزُّبَيْرُ يَقْدَحُ بِزَنْدِهِ فِي صَدْرِهِ حَتَّى أَشْرَفَ عَلَى نَفْسِهِهِ
- qāla: ʕaḏḏibhu ḥattā tastaʔṣila mā ʕindahu, fakāna z-zubayru yaqdaḥu bizandihi fī ṣadrihi ḥattā ʔašrafa ʕalā nafsihihi
- he said “torture him (ie, Kinanah) until he confesses where it (ie, the rest of the hidden treasure) is”, so Zubayr pierced his shoulder until he fainted
- قَالَ: عَذِّبْهُ حَتَّى تَسْتَأْصِلَ مَا عِنْدَهُ، فَكَانَ الزُّبَيْرُ يَقْدَحُ بِزَنْدِهِ فِي صَدْرِهِ حَتَّى أَشْرَفَ عَلَى نَفْسِهِهِ
- kindler, lighter
- trigger (often in the plural زِنَاد (zinād))
Declension
Declension of noun زَنْد (zand)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | زَنْد zand |
الزَّنْد az-zand |
زَنْد zand |
Nominative | زَنْدٌ zandun |
الزَّنْدُ az-zandu |
زَنْدُ zandu |
Accusative | زَنْدًا zandan |
الزَّنْدَ az-zanda |
زَنْدَ zanda |
Genitive | زَنْدٍ zandin |
الزَّنْدِ az-zandi |
زَنْدِ zandi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | زَنْدَيْن zandayn |
الزَّنْدَيْن az-zandayn |
زَنْدَيْ zanday |
Nominative | زَنْدَانِ zandāni |
الزَّنْدَانِ az-zandāni |
زَنْدَا zandā |
Accusative | زَنْدَيْنِ zandayni |
الزَّنْدَيْنِ az-zandayni |
زَنْدَيْ zanday |
Genitive | زَنْدَيْنِ zandayni |
الزَّنْدَيْنِ az-zandayni |
زَنْدَيْ zanday |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | زِنَاد; أَزْنُد; أَزْنَاد zinād; ʔaznud; ʔaznād |
الزِّنَاد; الْأَزْنُد; الْأَزْنَاد az-zinād; al-ʔaznud; al-ʔaznād |
زِنَاد; أَزْنُد; أَزْنَاد zinād; ʔaznud; ʔaznād |
Nominative | زِنَادٌ; أَزْنُدٌ; أَزْنَادٌ zinādun; ʔaznudun; ʔaznādun |
الزِّنَادُ; الْأَزْنُدُ; الْأَزْنَادُ az-zinādu; al-ʔaznudu; al-ʔaznādu |
زِنَادُ; أَزْنُدُ; أَزْنَادُ zinādu; ʔaznudu; ʔaznādu |
Accusative | زِنَادًا; أَزْنُدًا; أَزْنَادًا zinādan; ʔaznudan; ʔaznādan |
الزِّنَادَ; الْأَزْنُدَ; الْأَزْنَادَ az-zināda; al-ʔaznuda; al-ʔaznāda |
زِنَادَ; أَزْنُدَ; أَزْنَادَ zināda; ʔaznuda; ʔaznāda |
Genitive | زِنَادٍ; أَزْنُدٍ; أَزْنَادٍ zinādin; ʔaznudin; ʔaznādin |
الزِّنَادِ; الْأَزْنُدِ; الْأَزْنَادِ az-zinādi; al-ʔaznudi; al-ʔaznādi |
زِنَادِ; أَزْنُدِ; أَزْنَادِ zinādi; ʔaznudi; ʔaznādi |
Persian
Etymology
Reborrowed from Arabic زَنْد (zand), from Middle Persian [script needed] (zng /zang/, “ankle, shank”). Cognate with English shank.
Noun
زند • (zand)
References
- MacKenzie, D. N. (1971) “zang”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
- Vullers, Johann August (1856–1864) “زند”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 150
Categories:
- Arabic terms borrowed from Middle Persian
- Arabic terms derived from Middle Persian
- Arabic lemmas
- Arabic nouns
- Arabic masculine nouns
- Arabic terms with quotations
- Arabic nouns with basic triptote singular
- Arabic nouns with broken plural
- Arabic nouns with basic triptote broken plural
- Persian terms borrowed from Arabic
- Persian terms derived from Arabic
- Persian terms derived from Middle Persian
- Persian lemmas
- Persian nouns