قرقر
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Etymology
[edit]From the reduplicated root ق ر ق ر (q-r-q-r).
Verb
[edit]قَرْقَرَ • (qarqara) Iq, non-past يُقَرْقِرُ (yuqarqiru)
- to coo (pigeon), to make a rumble, to gurgle, to growl, to purr (cat), to laugh continuously and loudly
Conjugation
[edit]Conjugation of
قَرْقَرَ
(form-Iq sound)verbal noun الْمَصْدَر |
qarqara | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muqarqir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | qarqartu |
qarqarta |
قَرْقَرَ qarqara |
qarqartumā |
qarqarā |
qarqarnā |
qarqartum |
qarqarū | |||
f | qarqarti |
qarqarat |
qarqaratā |
qarqartunna |
qarqarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuqarqiru |
tuqarqiru |
yuqarqiru |
tuqarqirāni |
yuqarqirāni |
nuqarqiru |
tuqarqirūna |
yuqarqirūna | |||
f | tuqarqirīna |
tuqarqiru |
tuqarqirāni |
tuqarqirna |
yuqarqirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuqarqira |
tuqarqira |
yuqarqira |
tuqarqirā |
yuqarqirā |
nuqarqira |
tuqarqirū |
yuqarqirū | |||
f | tuqarqirī |
tuqarqira |
tuqarqirā |
tuqarqirna |
yuqarqirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuqarqir |
tuqarqir |
yuqarqir |
tuqarqirā |
yuqarqirā |
nuqarqir |
tuqarqirū |
yuqarqirū | |||
f | tuqarqirī |
tuqarqir |
tuqarqirā |
tuqarqirna |
yuqarqirna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | قَرْقِرْ qarqir |
qarqirā |
qarqirū |
||||||||
f | qarqirī |
qarqirna |
References
[edit]- Wehr, Hans (1979) “قرقر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 888