لاحظ

Arabic

Etymology

Morphologically from the root ل ح ظ (l-ḥ-ẓ).

Verb

لَاحَظَ • (lāḥaẓa) III, non-past يُلَاحِظُ‎ (yulāḥiẓu)

1. to notice

Conjugation

Conjugation of

لَاحَظَ

(form-III sound)

verbal nouns الْمَصَادِر						مُلَاحَظَة or لِحَاظ mulāḥaẓa or liḥāẓ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُلَاحِظ mulāḥiẓ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُلَاحَظ mulāḥaẓ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لَاحَظْتُ lāḥaẓtu	لَاحَظْتَ lāḥaẓta	لَاحَظَ lāḥaẓa		لَاحَظْتُمَا lāḥaẓtumā	لَاحَظَا lāḥaẓā		لَاحَظْنَا lāḥaẓnā	لَاحَظْتُمْ lāḥaẓtum	لَاحَظُوا lāḥaẓū
	f		لَاحَظْتِ lāḥaẓti	لَاحَظَتْ lāḥaẓat			لَاحَظَتَا lāḥaẓatā			لَاحَظْتُنَّ lāḥaẓtunna	لَاحَظْنَ lāḥaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحِظُ ʔulāḥiẓu	تُلَاحِظُ tulāḥiẓu	يُلَاحِظُ yulāḥiẓu		تُلَاحِظَانِ tulāḥiẓāni	يُلَاحِظَانِ yulāḥiẓāni		نُلَاحِظُ nulāḥiẓu	تُلَاحِظُونَ tulāḥiẓūna	يُلَاحِظُونَ yulāḥiẓūna
	f		تُلَاحِظِينَ tulāḥiẓīna	تُلَاحِظُ tulāḥiẓu			تُلَاحِظَانِ tulāḥiẓāni			تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحِظَ ʔulāḥiẓa	تُلَاحِظَ tulāḥiẓa	يُلَاحِظَ yulāḥiẓa		تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا yulāḥiẓā		نُلَاحِظَ nulāḥiẓa	تُلَاحِظُوا tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا yulāḥiẓū
	f		تُلَاحِظِي tulāḥiẓī	تُلَاحِظَ tulāḥiẓa			تُلَاحِظَا tulāḥiẓā			تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحِظْ ʔulāḥiẓ	تُلَاحِظْ tulāḥiẓ	يُلَاحِظْ yulāḥiẓ		تُلَاحِظَا tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا yulāḥiẓā		نُلَاحِظْ nulāḥiẓ	تُلَاحِظُوا tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا yulāḥiẓū
	f		تُلَاحِظِي tulāḥiẓī	تُلَاحِظْ tulāḥiẓ			تُلَاحِظَا tulāḥiẓā			تُلَاحِظْنَ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ yulāḥiẓna
imperative الْأَمْر	m		لَاحِظْ lāḥiẓ			لَاحِظَا lāḥiẓā				لَاحِظُوا lāḥiẓū
	f		لَاحِظِي lāḥiẓī							لَاحِظْنَ lāḥiẓna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لُوحِظْتُ lūḥiẓtu	لُوحِظْتَ lūḥiẓta	لُوحِظَ lūḥiẓa		لُوحِظْتُمَا lūḥiẓtumā	لُوحِظَا lūḥiẓā		لُوحِظْنَا lūḥiẓnā	لُوحِظْتُمْ lūḥiẓtum	لُوحِظُوا lūḥiẓū
	f		لُوحِظْتِ lūḥiẓti	لُوحِظَتْ lūḥiẓat			لُوحِظَتَا lūḥiẓatā			لُوحِظْتُنَّ lūḥiẓtunna	لُوحِظْنَ lūḥiẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحَظُ ʔulāḥaẓu	تُلَاحَظُ tulāḥaẓu	يُلَاحَظُ yulāḥaẓu		تُلَاحَظَانِ tulāḥaẓāni	يُلَاحَظَانِ yulāḥaẓāni		نُلَاحَظُ nulāḥaẓu	تُلَاحَظُونَ tulāḥaẓūna	يُلَاحَظُونَ yulāḥaẓūna
	f		تُلَاحَظِينَ tulāḥaẓīna	تُلَاحَظُ tulāḥaẓu			تُلَاحَظَانِ tulāḥaẓāni			تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحَظَ ʔulāḥaẓa	تُلَاحَظَ tulāḥaẓa	يُلَاحَظَ yulāḥaẓa		تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا yulāḥaẓā		نُلَاحَظَ nulāḥaẓa	تُلَاحَظُوا tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا yulāḥaẓū
	f		تُلَاحَظِي tulāḥaẓī	تُلَاحَظَ tulāḥaẓa			تُلَاحَظَا tulāḥaẓā			تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحَظْ ʔulāḥaẓ	تُلَاحَظْ tulāḥaẓ	يُلَاحَظْ yulāḥaẓ		تُلَاحَظَا tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا yulāḥaẓā		نُلَاحَظْ nulāḥaẓ	تُلَاحَظُوا tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا yulāḥaẓū
	f		تُلَاحَظِي tulāḥaẓī	تُلَاحَظْ tulāḥaẓ			تُلَاحَظَا tulāḥaẓā			تُلَاحَظْنَ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ yulāḥaẓna