ییلانجی
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
From ییلان (yılan, “snake”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun[edit]
ییلانجی • (yılancı)
Descendants[edit]
- Turkish: yılancı
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “yılancı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4147
- Redhouse, James W. (1890) “ییلانجی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2224