अनुस्वार

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अनुस्वार (anusvāra), from अनु- (anu-) +‎ स्वार (svāra).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ə.nʊs.ʋɑːɾ/, [ɐ.nʊs.ʋäːɾ]

Noun

अनुस्वार • (anusvār) m (Urdu spelling انسوار)

1. (grammar, typography) anusvara, the dot nasal vowel marker of the Devanagari script

See also

• ं (̃)
• चन्द्रबिन्दु (candrabindu)

---

Sanskrit

Etymology

From अनु- (anu-) +‎ स्वार (svāra).

Noun

अनुस्वार • (anu-svā́ra) stem, m

1. anusvara, the "after-sound"

Declension

Masculine a-stem declension of अनुस्वार
Nom. sg.	अनुस्वारः (anusvāraḥ)
Gen. sg.	अनुस्वारस्य (anusvārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुस्वारः (anusvāraḥ)	अनुस्वारौ (anusvārau)	अनुस्वाराः (anusvārāḥ)
Vocative	अनुस्वार (anusvāra)	अनुस्वारौ (anusvārau)	अनुस्वाराः (anusvārāḥ)
Accusative	अनुस्वारम् (anusvāram)	अनुस्वारौ (anusvārau)	अनुस्वारान् (anusvārān)
Instrumental	अनुस्वारेण (anusvāreṇa)	अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām)	अनुस्वारैः (anusvāraiḥ)
Dative	अनुस्वाराय (anusvārāya)	अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām)	अनुस्वारेभ्यः (anusvārebhyaḥ)
Ablative	अनुस्वारात् (anusvārāt)	अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām)	अनुस्वारेभ्यः (anusvārebhyaḥ)
Genitive	अनुस्वारस्य (anusvārasya)	अनुस्वारयोः (anusvārayoḥ)	अनुस्वाराणाम् (anusvārāṇām)
Locative	अनुस्वारे (anusvāre)	अनुस्वारयोः (anusvārayoḥ)	अनुस्वारेषु (anusvāreṣu)

References

• Monier Williams (1899) “अनुस्वार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0041.