ऐश्वर्य

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit ऐश्वर्य (aiśvarya).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ɛːʃ.ʋəɾ.jᵊ/, [ɛːʃ.ʋɐɾ.jᵊ]

Noun

ऐश्वर्य • (aiśvarya) m (Urdu spelling ايشوريه)

1. (literary) majesty, grandeur

   (deprecated template usage)

   मैं तुझे इतना धन और ऐश्वर्य दूंगा, जितना न तो तुझ से पहले किसी राजा को मिला!

   ma͠i tujhe itnā dhan aur aiśvarya dūṅgā, jitnā na to tujh se pahle kisī rājā ko milā!

   I will give you riches and majesty such that no king before you has seen!

   Synonyms: शान (śān), प्रताप (pratāp)

---

Sanskrit

Etymology

From ऐश्य (aiśya, “power, supremacy”), from the root ईश (īśa). Ultimately from Proto-Indo-European *h₂eyḱ- (“ability, possession”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɑːjɕ.ʋɐɾ.jɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɑjɕˈʋɐɾ.jɐ/

Noun

ऐश्वर्य • (aiśvarya) stem, n

1. dominion, sovereignty
2. wealth
3. superhuman power

Declension

Neuter a-stem declension of ऐश्वर्य (aiśvarya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ऐश्वर्यम् aiśvaryam	ऐश्वर्ये aiśvarye	ऐश्वर्याणि / ऐश्वर्या¹ aiśvaryāṇi / aiśvaryā¹
Vocative	ऐश्वर्य aiśvarya	ऐश्वर्ये aiśvarye	ऐश्वर्याणि / ऐश्वर्या¹ aiśvaryāṇi / aiśvaryā¹
Accusative	ऐश्वर्यम् aiśvaryam	ऐश्वर्ये aiśvarye	ऐश्वर्याणि / ऐश्वर्या¹ aiśvaryāṇi / aiśvaryā¹
Instrumental	ऐश्वर्येण aiśvaryeṇa	ऐश्वर्याभ्याम् aiśvaryābhyām	ऐश्वर्यैः / ऐश्वर्येभिः¹ aiśvaryaiḥ / aiśvaryebhiḥ¹
Dative	ऐश्वर्याय aiśvaryāya	ऐश्वर्याभ्याम् aiśvaryābhyām	ऐश्वर्येभ्यः aiśvaryebhyaḥ
Ablative	ऐश्वर्यात् aiśvaryāt	ऐश्वर्याभ्याम् aiśvaryābhyām	ऐश्वर्येभ्यः aiśvaryebhyaḥ
Genitive	ऐश्वर्यस्य aiśvaryasya	ऐश्वर्ययोः aiśvaryayoḥ	ऐश्वर्याणाम् aiśvaryāṇām
Locative	ऐश्वर्ये aiśvarye	ऐश्वर्ययोः aiśvaryayoḥ	ऐश्वर्येषु aiśvaryeṣu
Notes	¹Vedic

See also

• ऐश (aiśa, “divine, regal”)

References

• Monier Williams (1899) “ऐश्वर्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1247.