Jump to content

कुर्कुर

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

An onomatopoeic word evocative of a dog's barking, possibly borrowed from a substrate language. Compare कुक्कुर (kukkura).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कुर्कुर (kurkura) stemm

  1. dog

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कुर्कुर
singular dual plural
nominative कुर्कुरः (kurkuraḥ) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुराः (kurkurāḥ)
कुर्कुरासः¹ (kurkurāsaḥ¹)
accusative कुर्कुरम् (kurkuram) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुरान् (kurkurān)
instrumental कुर्कुरेण (kurkureṇa) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरैः (kurkuraiḥ)
कुर्कुरेभिः¹ (kurkurebhiḥ¹)
dative कुर्कुराय (kurkurāya) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरेभ्यः (kurkurebhyaḥ)
ablative कुर्कुरात् (kurkurāt) कुर्कुराभ्याम् (kurkurābhyām) कुर्कुरेभ्यः (kurkurebhyaḥ)
genitive कुर्कुरस्य (kurkurasya) कुर्कुरयोः (kurkurayoḥ) कुर्कुराणाम् (kurkurāṇām)
locative कुर्कुरे (kurkure) कुर्कुरयोः (kurkurayoḥ) कुर्कुरेषु (kurkureṣu)
vocative कुर्कुर (kurkura) कुर्कुरौ (kurkurau)
कुर्कुरा¹ (kurkurā¹)
कुर्कुराः (kurkurāḥ)
कुर्कुरासः¹ (kurkurāsaḥ¹)
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]
  • Telugu: కుర్కురము (kurkuramu)

References

[edit]
  • Monier Williams (1899) “कुर्कुर”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 294/2.
  • Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 372