चन्द्रबिन्दु
Hindi
Alternative forms
- चंद्रबिंदु (candrabindu)
Etymology
Borrowed from Sanskrit चन्द्रबिन्दु (candrabindu). चन्द्र (candra, “moon”) + बिन्दु (bindu, “dot”)
Pronunciation
Noun
चन्द्रबिन्दु • (candrabindu) ? (Urdu spelling چندربند)
- (grammar, typography) candrabindu, the "moon dot" nasal vowel marker of the Devanagari script
See also
Sanskrit
Etymology
चन्द्र (candra, “moon”) + बिन्दु (bindu, “dot”)
Noun
चन्द्रबिन्दु • (candrabindu) stem, m
Declension
| Masculine u-stem declension of चन्द्रबिन्दु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | चन्द्रबिन्दुः (candrabinduḥ) | ||
| Gen. sg. | चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | चन्द्रबिन्दुः (candrabinduḥ) | चन्द्रबिन्दू (candrabindū) | चन्द्रबिन्दवः (candrabindavaḥ) |
| Vocative | चन्द्रबिन्दो (candrabindo) | चन्द्रबिन्दू (candrabindū) | चन्द्रबिन्दवः (candrabindavaḥ) |
| Accusative | चन्द्रबिन्दुम् (candrabindum) | चन्द्रबिन्दू (candrabindū) | चन्द्रबिन्दून् (candrabindūn) |
| Instrumental | चन्द्रबिन्दुना (candrabindunā) | चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) | चन्द्रबिन्दुभिः (candrabindubhiḥ) |
| Dative | चन्द्रबिन्दवे (candrabindave) | चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) | चन्द्रबिन्दुभ्यः (candrabindubhyaḥ) |
| Ablative | चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ) | चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) | चन्द्रबिन्दुभ्यः (candrabindubhyaḥ) |
| Genitive | चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ) | चन्द्रबिन्द्वोः (candrabindvoḥ) | चन्द्रबिन्दूनाम् (candrabindūnām) |
| Locative | चन्द्रबिन्दौ (candrabindau) | चन्द्रबिन्द्वोः (candrabindvoḥ) | चन्द्रबिन्दुषु (candrabinduṣu) |