दरीमन्

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit[edit]

Etymology[edit]

From दॄ (dṝ). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

दरीमन् (dárīman) stemn

  1. destruction

Declension[edit]

Neuter an-stem declension of दरीमन् (dárīman)
Singular Dual Plural
Nominative दरीम
dárīma
दरीम्णी / दरीमणी
dárīmṇī / dárīmaṇī
दरीमाणि / दरीम¹ / दरीमा¹
dárīmāṇi / dárīma¹ / dárīmā¹
Vocative दरीमन् / दरीम
dárīman / dárīma
दरीम्णी / दरीमणी
dárīmṇī / dárīmaṇī
दरीमाणि / दरीम¹ / दरीमा¹
dárīmāṇi / dárīma¹ / dárīmā¹
Accusative दरीम
dárīma
दरीम्णी / दरीमणी
dárīmṇī / dárīmaṇī
दरीमाणि / दरीम¹ / दरीमा¹
dárīmāṇi / dárīma¹ / dárīmā¹
Instrumental दरीम्णा
dárīmṇā
दरीमभ्याम्
dárīmabhyām
दरीमभिः
dárīmabhiḥ
Dative दरीम्णे
dárīmṇe
दरीमभ्याम्
dárīmabhyām
दरीमभ्यः
dárīmabhyaḥ
Ablative दरीम्णः
dárīmṇaḥ
दरीमभ्याम्
dárīmabhyām
दरीमभ्यः
dárīmabhyaḥ
Genitive दरीम्णः
dárīmṇaḥ
दरीम्णोः
dárīmṇoḥ
दरीम्णाम्
dárīmṇām
Locative दरीम्णि / दरीमणि / दरीमन्¹
dárīmṇi / dárīmaṇi / dárīman¹
दरीम्णोः
dárīmṇoḥ
दरीमसु
dárīmasu
Notes
  • ¹Vedic

Related terms[edit]