दिव

Sanskrit

From the root दिव् (div, “to shine”).

दिव • (díva) stem, m

Masculine a-stem declension of दिव (díva)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिवः dívaḥ	दिवौ / दिवा¹ dívau / dívā¹	दिवाः / दिवासः¹ dívāḥ / dívāsaḥ¹
Vocative	दिव díva	दिवौ / दिवा¹ dívau / dívā¹	दिवाः / दिवासः¹ dívāḥ / dívāsaḥ¹
Accusative	दिवम् dívam	दिवौ / दिवा¹ dívau / dívā¹	दिवान् dívān
Instrumental	दिवेन dívena	दिवाभ्याम् dívābhyām	दिवैः / दिवेभिः¹ dívaiḥ / dívebhiḥ¹
Dative	दिवाय dívāya	दिवाभ्याम् dívābhyām	दिवेभ्यः dívebhyaḥ
Ablative	दिवात् dívāt	दिवाभ्याम् dívābhyām	दिवेभ्यः dívebhyaḥ
Genitive	दिवस्य dívasya	दिवयोः dívayoḥ	दिवानाम् dívānām
Locative	दिवे díve	दिवयोः dívayoḥ	दिवेषु díveṣu
Notes	¹Vedic