द्राघ्मन्

Sanskrit

Etymology

From दीर्घ (dīrghá).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dɾɑːɡʱ.mɐ́n/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪ɾɑːɡʱ.mɐn̪/

Noun

द्राघ्मन् • (drāghmán) stem, m

1. length
2. degree of longitude

Declension

Masculine an-stem declension of द्राघ्मन् (drāghmán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्राघ्मा drāghmā́	द्राघ्माणौ / द्राघ्माणा¹ drāghmā́ṇau / drāghmā́ṇā¹	द्राघ्माणः drāghmā́ṇaḥ
Vocative	द्राघ्मन् drā́ghman	द्राघ्माणौ / द्राघ्माणा¹ drā́ghmāṇau / drā́ghmāṇā¹	द्राघ्माणः drā́ghmāṇaḥ
Accusative	द्राघ्माणम् drāghmā́ṇam	द्राघ्माणौ / द्राघ्माणा¹ drāghmā́ṇau / drāghmā́ṇā¹	द्राघ्मणः drāghmáṇaḥ
Instrumental	द्राघ्मणा drāghmáṇā	द्राघ्मभ्याम् drāghmábhyām	द्राघ्मभिः drāghmábhiḥ
Dative	द्राघ्मणे drāghmáṇe	द्राघ्मभ्याम् drāghmábhyām	द्राघ्मभ्यः drāghmábhyaḥ
Ablative	द्राघ्मणः drāghmáṇaḥ	द्राघ्मभ्याम् drāghmábhyām	द्राघ्मभ्यः drāghmábhyaḥ
Genitive	द्राघ्मणः drāghmáṇaḥ	द्राघ्मणोः drāghmáṇoḥ	द्राघ्मणाम् drāghmáṇām
Locative	द्राघ्मणि / द्राघ्मन्¹ drāghmáṇi / drāghmán¹	द्राघ्मणोः drāghmáṇoḥ	द्राघ्मसु drāghmásu
Notes	¹Vedic

Related terms

• द्राघिमन् (drāghimán)