नान्दी
Definition from Wiktionary, the free dictionary
See also: नन्द्
Contents
Sanskrit[edit]
Noun[edit]
नान्दी • (nāndī) f
- joy, pleasure (RV., MBh.)
- praise to a god, especially as a prologue to a drama (Mṛcch., Kālid., Sāh., Pratāp., etc.)
- (music) a particular musical measure
Declension[edit]
| Feminine ī-stem declension of नान्दी | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | नान्दी (nāndī) | ||
| Gen. sg. | नान्द्याः (nāndyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | नान्दी (nāndī) | नान्द्यौ (nāndyau) | नान्द्यः (nāndyaḥ) |
| Vocative | नान्दि (nāndi) | नान्द्यौ (nāndyau) | नान्द्यः (nāndyaḥ) |
| Accusative | नान्दीम् (nāndīm) | नान्द्यौ (nāndyau) | नान्दीः (nāndīḥ) |
| Instrumental | नान्द्या (nāndyā) | नान्दीभ्याम् (nāndībhyām) | नान्दीभिः (nāndībhiḥ) |
| Dative | नान्द्यै (nāndyai) | नान्दीभ्याम् (nāndībhyām) | नान्दीभ्यः (nāndībhyaḥ) |
| Ablative | नान्द्याः (nāndyāḥ) | नान्दीभ्याम् (nāndībhyām) | नान्दीभ्यः (nāndībhyaḥ) |
| Genitive | नान्द्याः (nāndyāḥ) | नान्द्योः (nāndyoḥ) | नान्दीनाम् (nāndīnām) |
| Locative | नान्द्याम् (nāndyām) | नान्द्योः (nāndyoḥ) | नान्दीषु (nāndīṣu) |
References[edit]
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0535
