रुग्ण

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *lewg- (“bend, twist”). Cognates include Latin luxus, Ancient Greek λοξός (loxós), Lithuanian lugnas and Old Norse lykna.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɾuɡ.ɳɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɾuɡ.ɳɐ/

Adjective

रुग्ण • (rugṇá)

1. broken, bent, shattered, injured, checked Lit. MBh. Lit. Kāv.
2. diseased, sick, infirm Lit. W.

Masculine a-stem declension of रुग्ण (rugṇá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुग्णः rugṇáḥ	रुग्णौ / रुग्णा¹ rugṇaú / rugṇā́¹	रुग्णाः / रुग्णासः¹ rugṇā́ḥ / rugṇā́saḥ¹
Vocative	रुग्ण rúgṇa	रुग्णौ / रुग्णा¹ rúgṇau / rúgṇā¹	रुग्णाः / रुग्णासः¹ rúgṇāḥ / rúgṇāsaḥ¹
Accusative	रुग्णम् rugṇám	रुग्णौ / रुग्णा¹ rugṇaú / rugṇā́¹	रुग्णान् rugṇā́n
Instrumental	रुग्णेन rugṇéna	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णैः / रुग्णेभिः¹ rugṇaíḥ / rugṇébhiḥ¹
Dative	रुग्णाय rugṇā́ya	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Ablative	रुग्णात् rugṇā́t	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Genitive	रुग्णस्य rugṇásya	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णानाम् rugṇā́nām
Locative	रुग्णे rugṇé	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णेषु rugṇéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of रुग्णा (rugṇā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुग्णा rugṇā́	रुग्णे rugṇé	रुग्णाः rugṇā́ḥ
Vocative	रुग्णे rúgṇe	रुग्णे rúgṇe	रुग्णाः rúgṇāḥ
Accusative	रुग्णाम् rugṇā́m	रुग्णे rugṇé	रुग्णाः rugṇā́ḥ
Instrumental	रुग्णया / रुग्णा¹ rugṇáyā / rugṇā́¹	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णाभिः rugṇā́bhiḥ
Dative	रुग्णायै rugṇā́yai	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णाभ्यः rugṇā́bhyaḥ
Ablative	रुग्णायाः / रुग्णायै² rugṇā́yāḥ / rugṇā́yai²	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णाभ्यः rugṇā́bhyaḥ
Genitive	रुग्णायाः / रुग्णायै² rugṇā́yāḥ / rugṇā́yai²	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णानाम् rugṇā́nām
Locative	रुग्णायाम् rugṇā́yām	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णासु rugṇā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of रुग्ण (rugṇá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुग्णम् rugṇám	रुग्णे rugṇé	रुग्णानि / रुग्णा¹ rugṇā́ni / rugṇā́¹
Vocative	रुग्ण rúgṇa	रुग्णे rúgṇe	रुग्णानि / रुग्णा¹ rúgṇāni / rúgṇā¹
Accusative	रुग्णम् rugṇám	रुग्णे rugṇé	रुग्णानि / रुग्णा¹ rugṇā́ni / rugṇā́¹
Instrumental	रुग्णेन rugṇéna	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णैः / रुग्णेभिः¹ rugṇaíḥ / rugṇébhiḥ¹
Dative	रुग्णाय rugṇā́ya	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Ablative	रुग्णात् rugṇā́t	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Genitive	रुग्णस्य rugṇásya	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णानाम् rugṇā́nām
Locative	रुग्णे rugṇé	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णेषु rugṇéṣu
Notes	¹Vedic

Noun

रुग्ण • (rugṇá) stem, n

1. a cleft, fissure Lit. RV. iii, 31, 6
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 3.31.06a:

     vidád yádī sarámā rugṇám ádrer

Neuter a-stem declension of रुग्ण (rugṇá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रुग्णम् rugṇám	रुग्णे rugṇé	रुग्णानि / रुग्णा¹ rugṇā́ni / rugṇā́¹
Vocative	रुग्ण rúgṇa	रुग्णे rúgṇe	रुग्णानि / रुग्णा¹ rúgṇāni / rúgṇā¹
Accusative	रुग्णम् rugṇám	रुग्णे rugṇé	रुग्णानि / रुग्णा¹ rugṇā́ni / rugṇā́¹
Instrumental	रुग्णेन rugṇéna	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णैः / रुग्णेभिः¹ rugṇaíḥ / rugṇébhiḥ¹
Dative	रुग्णाय rugṇā́ya	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Ablative	रुग्णात् rugṇā́t	रुग्णाभ्याम् rugṇā́bhyām	रुग्णेभ्यः rugṇébhyaḥ
Genitive	रुग्णस्य rugṇásya	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णानाम् rugṇā́nām
Locative	रुग्णे rugṇé	रुग्णयोः rugṇáyoḥ	रुग्णेषु rugṇéṣu
Notes	¹Vedic