शौर्य
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit शौर्य (śaurya).
Pronunciation
Noun
शौर्य • (śaurya) m
Synonyms
- शूरता (śūrtā)
Sanskrit
Etymology
From शूर (śūra).
Pronunciation
Noun
शौर्य • (śaúrya) n
- heroism, valour, prowess, might
- the heroic branch of dramatic art (= आरभटी (ārabhaṭī))
- name of a village
Declension
Neuter a-stem declension of शौर्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | शौर्यम् (śauryam) | ||
Gen. sg. | शौर्यस्य (śauryasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शौर्यम् (śauryam) | शौर्ये (śaurye) | शौर्याणि (śauryāṇi) |
Vocative | शौर्य (śaurya) | शौर्ये (śaurye) | शौर्याणि (śauryāṇi) |
Accusative | शौर्यम् (śauryam) | शौर्ये (śaurye) | शौर्याणि (śauryāṇi) |
Instrumental | शौर्येण (śauryeṇa) | शौर्याभ्याम् (śauryābhyām) | शौर्यैः (śauryaiḥ) |
Dative | शौर्याय (śauryāya) | शौर्याभ्याम् (śauryābhyām) | शौर्येभ्यः (śauryebhyaḥ) |
Ablative | शौर्यात् (śauryāt) | शौर्याभ्याम् (śauryābhyām) | शौर्येभ्यः (śauryebhyaḥ) |
Genitive | शौर्यस्य (śauryasya) | शौर्ययोः (śauryayoḥ) | शौर्याणाम् (śauryāṇām) |
Locative | शौर्ये (śaurye) | शौर्ययोः (śauryayoḥ) | शौर्येषु (śauryeṣu) |
References
- Monier Williams (1899) “शौर्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1093.