இமை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ஆமை

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Cognate with Kannada ಎವೆ (eve), Malayalam ഇമ (ima) and Tulu ಸಿಮೆ್ (simæ), Tulu ಸಿಂಮೆ (simmè).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

இமை (imai)

Eyelash
  1. eyelid
  2. wink
  3. bear
  4. peacock

Declension

[edit]
ai-stem declension of இமை (imai)
Singular Plural
Nominative இமை
imai
இமைகள்
imaikaḷ
Vocative இமையே
imaiyē
இமைகளே
imaikaḷē
Accusative இமையை
imaiyai
இமைகளை
imaikaḷai
Dative இமைக்கு
imaikku
இமைகளுக்கு
imaikaḷukku
Genitive இமையுடைய
imaiyuṭaiya
இமைகளுடைய
imaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இமை
imai
இமைகள்
imaikaḷ
Vocative இமையே
imaiyē
இமைகளே
imaikaḷē
Accusative இமையை
imaiyai
இமைகளை
imaikaḷai
Dative இமைக்கு
imaikku
இமைகளுக்கு
imaikaḷukku
Benefactive இமைக்காக
imaikkāka
இமைகளுக்காக
imaikaḷukkāka
Genitive 1 இமையுடைய
imaiyuṭaiya
இமைகளுடைய
imaikaḷuṭaiya
Genitive 2 இமையின்
imaiyiṉ
இமைகளின்
imaikaḷiṉ
Locative 1 இமையில்
imaiyil
இமைகளில்
imaikaḷil
Locative 2 இமையிடம்
imaiyiṭam
இமைகளிடம்
imaikaḷiṭam
Sociative 1 இமையோடு
imaiyōṭu
இமைகளோடு
imaikaḷōṭu
Sociative 2 இமையுடன்
imaiyuṭaṉ
இமைகளுடன்
imaikaḷuṭaṉ
Instrumental இமையால்
imaiyāl
இமைகளால்
imaikaḷāl
Ablative இமையிலிருந்து
imaiyiliruntu
இமைகளிலிருந்து
imaikaḷiliruntu

Derived terms

[edit]

References

[edit]