இரப்பு

See also: இறப்பு

Tamil

Etymology

From இர (ira, “to beg, implore, plead”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɾɐpːʊ/, [ɪɾɐpːɯ]

Noun

இரப்பு • (irappu)

1. begging, mendicity

   Synonyms: யாசகம் (yācakam), பிச்சை (piccai)

Declension

u-stem declension of இரப்பு (irappu) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	இரப்பு irappu	-
Vocative	இரப்பே irappē	-
Accusative	இரப்பை irappai	-
Dative	இரப்புக்கு irappukku	-
Genitive	இரப்புடைய irappuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	இரப்பு irappu	-
Vocative	இரப்பே irappē	-
Accusative	இரப்பை irappai	-
Dative	இரப்புக்கு irappukku	-
Benefactive	இரப்புக்காக irappukkāka	-
Genitive 1	இரப்புடைய irappuṭaiya	-
Genitive 2	இரப்பின் irappiṉ	-
Locative 1	இரப்பில் irappil	-
Locative 2	இரப்பிடம் irappiṭam	-
Sociative 1	இரப்போடு irappōṭu	-
Sociative 2	இரப்புடன் irappuṭaṉ	-
Instrumental	இரப்பால் irappāl	-
Ablative	இரப்பிலிருந்து irappiliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “இரப்பு”, in Digital Dictionaries of South Asia