கம்மி

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Hindustani कमी (kamī) / کَمی (kamī), from Classical Persian کمی (kamī).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɐmːɪ/, [kɐmːi]

Noun

[edit]

கம்மி (kammi)

  1. deficiency, deficit, scantiness
    Synonym: குறைவு (kuṟaivu)

Declension

[edit]
i-stem declension of கம்மி (kammi)
Singular Plural
Nominative கம்மி
kammi
கம்மிகள்
kammikaḷ
Vocative கம்மியே
kammiyē
கம்மிகளே
kammikaḷē
Accusative கம்மியை
kammiyai
கம்மிகளை
kammikaḷai
Dative கம்மிக்கு
kammikku
கம்மிகளுக்கு
kammikaḷukku
Genitive கம்மியுடைய
kammiyuṭaiya
கம்மிகளுடைய
kammikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கம்மி
kammi
கம்மிகள்
kammikaḷ
Vocative கம்மியே
kammiyē
கம்மிகளே
kammikaḷē
Accusative கம்மியை
kammiyai
கம்மிகளை
kammikaḷai
Dative கம்மிக்கு
kammikku
கம்மிகளுக்கு
kammikaḷukku
Benefactive கம்மிக்காக
kammikkāka
கம்மிகளுக்காக
kammikaḷukkāka
Genitive 1 கம்மியுடைய
kammiyuṭaiya
கம்மிகளுடைய
kammikaḷuṭaiya
Genitive 2 கம்மியின்
kammiyiṉ
கம்மிகளின்
kammikaḷiṉ
Locative 1 கம்மியில்
kammiyil
கம்மிகளில்
kammikaḷil
Locative 2 கம்மியிடம்
kammiyiṭam
கம்மிகளிடம்
kammikaḷiṭam
Sociative 1 கம்மியோடு
kammiyōṭu
கம்மிகளோடு
kammikaḷōṭu
Sociative 2 கம்மியுடன்
kammiyuṭaṉ
கம்மிகளுடன்
kammikaḷuṭaṉ
Instrumental கம்மியால்
kammiyāl
கம்மிகளால்
kammikaḷāl
Ablative கம்மியிலிருந்து
kammiyiliruntu
கம்மிகளிலிருந்து
kammikaḷiliruntu

References

[edit]