பூச்சி

See also: பிச்சு

Tamil

Etymology

Compare பூ (pū). Cognate with Malayalam പൂച്ചി (pūcci) and Telugu బూచి (būci).

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• Audio (India):

  (file)

• IPA^(key): /puːt͡ɕːi/

Noun

பூச்சி • (pūcci)

1. (biology) insect, beetle, worm, and any such small reptile
2. intestinal worms; worms in the intestines

   Synonym: குடர்ப்புழு (kuṭarppuḻu)

3. word meaning hobgoblin, used either to frighten or make children laugh

Declension

i-stem declension of பூச்சி (pūcci)

	singular	plural
nominative	பூச்சி pūcci	பூச்சிகள் pūccikaḷ
vocative	பூச்சியே pūcciyē	பூச்சிகளே pūccikaḷē
accusative	பூச்சியை pūcciyai	பூச்சிகளை pūccikaḷai
dative	பூச்சிக்கு pūccikku	பூச்சிகளுக்கு pūccikaḷukku
benefactive	பூச்சிக்காக pūccikkāka	பூச்சிகளுக்காக pūccikaḷukkāka
genitive 1	பூச்சியுடைய pūcciyuṭaiya	பூச்சிகளுடைய pūccikaḷuṭaiya
genitive 2	பூச்சியின் pūcciyiṉ	பூச்சிகளின் pūccikaḷiṉ
locative 1	பூச்சியில் pūcciyil	பூச்சிகளில் pūccikaḷil
locative 2	பூச்சியிடம் pūcciyiṭam	பூச்சிகளிடம் pūccikaḷiṭam
sociative 1	பூச்சியோடு pūcciyōṭu	பூச்சிகளோடு pūccikaḷōṭu
sociative 2	பூச்சியுடன் pūcciyuṭaṉ	பூச்சிகளுடன் pūccikaḷuṭaṉ
instrumental	பூச்சியால் pūcciyāl	பூச்சிகளால் pūccikaḷāl
ablative	பூச்சியிலிருந்து pūcciyiliruntu	பூச்சிகளிலிருந்து pūccikaḷiliruntu

Derived terms

• பூச்சாண்டி (pūccāṇṭi)
• பூச்சிகாட்டு (pūccikāṭṭu)
• பூச்சிகொல்லி (pūccikolli, “insecticide”)
• பூச்சிக்கடி (pūccikkaṭi)

References

• University of Madras (1924–1936) “பூச்சி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press