மருந்து

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Dravidian *maruntu. Cognate with Telugu మందు (mandu), Kannada ಮದ್ದು (maddu), Malayalam മരുന്ന് (marunnŭ).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mɐɾʊn̪d̪ʊ/, [mɐɾʊn̪d̪ɯ]

Noun[edit]

மருந்து (maruntu)

  1. medicine (substance which promotes healing)

Declension[edit]

u-stem declension of மருந்து (maruntu)
Singular Plural
Nominative மருந்து
maruntu
மருந்துகள்
maruntukaḷ
Vocative மருந்தே
maruntē
மருந்துகளே
maruntukaḷē
Accusative மருந்தை
maruntai
மருந்துகளை
maruntukaḷai
Dative மருந்துக்கு
maruntukku
மருந்துகளுக்கு
maruntukaḷukku
Genitive மருந்துடைய
maruntuṭaiya
மருந்துகளுடைய
maruntukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மருந்து
maruntu
மருந்துகள்
maruntukaḷ
Vocative மருந்தே
maruntē
மருந்துகளே
maruntukaḷē
Accusative மருந்தை
maruntai
மருந்துகளை
maruntukaḷai
Dative மருந்துக்கு
maruntukku
மருந்துகளுக்கு
maruntukaḷukku
Benefactive மருந்துக்காக
maruntukkāka
மருந்துகளுக்காக
maruntukaḷukkāka
Genitive 1 மருந்துடைய
maruntuṭaiya
மருந்துகளுடைய
maruntukaḷuṭaiya
Genitive 2 மருந்தின்
maruntiṉ
மருந்துகளின்
maruntukaḷiṉ
Locative 1 மருந்தில்
maruntil
மருந்துகளில்
maruntukaḷil
Locative 2 மருந்திடம்
maruntiṭam
மருந்துகளிடம்
maruntukaḷiṭam
Sociative 1 மருந்தோடு
maruntōṭu
மருந்துகளோடு
maruntukaḷōṭu
Sociative 2 மருந்துடன்
maruntuṭaṉ
மருந்துகளுடன்
maruntukaḷuṭaṉ
Instrumental மருந்தால்
maruntāl
மருந்துகளால்
maruntukaḷāl
Ablative மருந்திலிருந்து
maruntiliruntu
மருந்துகளிலிருந்து
maruntukaḷiliruntu

Derived terms[edit]

References[edit]