மருமகன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From மரு (maru, in-law) +‎ மகன் (makaṉ, son). Cognate Kannada ಮೊಮ್ಮಗ (mommaga), Malayalam മരുമകൻ (marumakaṉ).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mɐɾʊmɐhɐn/
  • (file)

Noun[edit]

மருமகன் (marumakaṉ)

  1. son-in-law
    Coordinate term: மருமகள் (marumakaḷ)

Declension[edit]

Declension of மருமகன் (marumakaṉ)
Singular Plural
Nominative மருமகன்
marumakaṉ
மருமகன்கள்
marumakaṉkaḷ
Vocative மருமகனே
marumakaṉē
மருமகன்களே
marumakaṉkaḷē
Accusative மருமகனை
marumakaṉai
மருமகன்களை
marumakaṉkaḷai
Dative மருமகனுக்கு
marumakaṉukku
மருமகன்களுக்கு
marumakaṉkaḷukku
Genitive மருமகனுடைய
marumakaṉuṭaiya
மருமகன்களுடைய
marumakaṉkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மருமகன்
marumakaṉ
மருமகன்கள்
marumakaṉkaḷ
Vocative மருமகனே
marumakaṉē
மருமகன்களே
marumakaṉkaḷē
Accusative மருமகனை
marumakaṉai
மருமகன்களை
marumakaṉkaḷai
Dative மருமகனுக்கு
marumakaṉukku
மருமகன்களுக்கு
marumakaṉkaḷukku
Benefactive மருமகனுக்காக
marumakaṉukkāka
மருமகன்களுக்காக
marumakaṉkaḷukkāka
Genitive 1 மருமகனுடைய
marumakaṉuṭaiya
மருமகன்களுடைய
marumakaṉkaḷuṭaiya
Genitive 2 மருமகனின்
marumakaṉiṉ
மருமகன்களின்
marumakaṉkaḷiṉ
Locative 1 மருமகனில்
marumakaṉil
மருமகன்களில்
marumakaṉkaḷil
Locative 2 மருமகனிடம்
marumakaṉiṭam
மருமகன்களிடம்
marumakaṉkaḷiṭam
Sociative 1 மருமகனோடு
marumakaṉōṭu
மருமகன்களோடு
marumakaṉkaḷōṭu
Sociative 2 மருமகனுடன்
marumakaṉuṭaṉ
மருமகன்களுடன்
marumakaṉkaḷuṭaṉ
Instrumental மருமகனால்
marumakaṉāl
மருமகன்களால்
marumakaṉkaḷāl
Ablative மருமகனிலிருந்து
marumakaṉiliruntu
மருமகன்களிலிருந்து
marumakaṉkaḷiliruntu


Descendants[edit]

  • Sinhalese: මුනුබුරු (munuburu)

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936), “மருமகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press