కుమారుడు
Telugu
Alternative forms
- కుమారుఁడు (kumārun̆ḍu)
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Sanskrit कुमार (kumāra) + -డు (-ḍu).
Noun
కుమారుడు • (kumāruḍu) m (plural కుమారులు)
- Son: A male child, a boy or man in relation to his parents; one's male offspring.
Declension
Declension of కుమారుడు
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
కుమారుడు (kumāruḍu) | కుమారులు (kumārulu) |
| accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
కుమారుని (kumāruni) | కుమారుల (kumārula) |
| instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
కుమారునితో (kumārunitō) | కుమారులతో (kumārulatō) |
| dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
కుమారునికొరకు (kumārunikoraku) | కుమారులకొరకు (kumārulakoraku) |
| ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
కుమారునివలన (kumārunivalana) | కుమారులవలన (kumārulavalana) |
| genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
కుమారునియొక్క (kumāruniyokka) | కుమారులయొక్క (kumārulayokka) |
| locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
కుమారునియందు (kumāruniyandu) | కుమారులయందు (kumārulayandu) |
| vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ కుమారా (ō kumārā) | ఓ కుమారులారా (ō kumārulārā) |
Synonyms
Derived terms
- కుమారస్వామి (kumārasvāmi)
- పెండ్లికుమారుడు (peṇḍlikumāruḍu)
- రాకుమారుడు (rākumāruḍu)
- సుకుమారుడు (sukumāruḍu)